|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات از شاعر به زیباییهای ظاهری و عواطف انسانی اشاره دارند. در آنها توصیف میشود که چگونه زیبایی و شرم چهره عشق را تحت تأثیر قرار میدهد و خود را در مقابل دیگران نشان میدهد. همچنین اشارهای به لطافت و جذابیت بخصوصی در برخی افراد شده است، در حالی که سخن از غیرمنصفانه رفتار کردن با عزیزان و ایجاد اتهاماتی نادرست نیز به میان میآید. در کل، این شعر ترکیبی از زیبایی، لطافت و نادرستی در روابط انسانی است.
هوش مصنوعی: گل به خاطر زیبایی و شرم چهره او، رنگش را با خون خود آغشته کرده است. همچنین، شمع انجمن هم به خاطر او در حال ذوب شدن است و زبان لاف میزند و به زمین میافتد.
هوش مصنوعی: تنها زیبایی و لطافت پیکر زیبای آن زن با قامت دلربا، میتواند توجه را جلب کند و در نظر دیگران بینظیر به نظر بیاید.
هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که وقتی کسی به ناحق به عیبجویی از عزیزان میپردازد، مانند این است که کسی بخواهد چربی و کثیفی را که یک گرگ به یوسف بچسباند، بر پیراهن او بمالد. به عبارتی دیگر، این عمل نادرست و بیاساس مشابهی دارد که نشاندهنده بیاحترامی و بیدقتی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.