|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی احساساتی همچون تهیدستی و مرگ میپردازد. در آن اشاره شده است که درویش با وجود فقر، مرگ را خوشایند مییابد. همچنین، به تغییر فصلها اشاره میشود و اینکه انسانها در فصل زوال و بیبرگی نیز میتوانند با مرگ کنار بیایند. در نهایت، شاعر با اشاره به چراغی که به آرامی میسوزد، نشان میدهد که خوشحالی از مرگ حسرتی را به دنبال ندارد.
هوش مصنوعی: در زندگی عادی، فقر و تهیدستی برای درویش قابل تحمل است و حتی او را به مرگ نزدیک میکند. مانند اینکه در پاییز، درختان بیبرگ میشوند و زیبایی فصل بهار از بین میرود.
هوش مصنوعی: چراغی که روغن آن را تأمین میکند، دودی ایجاد نمیکند. کسی که به شادی مرگ فکر میکند، همیشه احساس ناامیدی و حسرت دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.