|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عواطف شرم و خودپسندی اشاره دارد. او می‌گوید که آتش ناشی از شرم در وجود شخص به قدری قوی است که او خود را زیر بال سمندر (نماد قدرت و زیبایی) پنهان کرده است. همچنین از دیگران می‌خواهد که خودبین نباشند تا به حیات ابدی دست یابند، زیرا خودبینی مانع پیشرفت و بلوغ روحی است. در نتیجه، همانند سکندر که در آینه خود را می‌نگرد، نباید اجازه داد خودبینی در مسیر زندگی مشکل ایجاد کند.
هوش مصنوعی: آتش به خاطر شرم و حیا از وجود تو، به اندازه‌ای بالا آمده که خود را زیر بال سمندری پنهان کرده است.
هوش مصنوعی: خودخواهی نکن تا به زندگی جاودان دسترسی پیدا کنی، چرا که آینه‌ای که به تو می‌نگرد، مانع پیشرفت و موفقیت تو خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.