گنجور

 
صائب تبریزی

مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست

کمند وحدت من چارموجه دریاست

گره ز کار کریمان گشاده گردد زود

حباب نیم نفس بار خاطر دریاست

گریختیم به خاک از سپهر و غافل ازین

که خاک، تخته مشق محرران قضاست

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode