با دل پر خون برون زان زلف شبگون آمدن
هست با دست تهی از هند بیرون آمدن
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با دل پر خون برون زان زلف شبگون آمدن
هست با دست تهی از هند بیرون آمدن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به بیان احساسات عمیق و دردناک شاعر اشاره دارد. او از زیبایی و جذابیت زلف شبگون میگوید که در قلبش اثر گذاشته و موجب رنجش او شده است. همچنین، او با دستانی خالی از هند (نماد عشق یا زیبایی) بیرون آمده و نشاندهندهی فقدان و ناامیدی است. به طور کلی، غم و نارسایی در عشق را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: خروج از تاریکی و غم، مانند خروج از دنیای پر از زلف سیاه و غمناک است. چنین حالتی، همچون رفتن از جایی که هیچ چیز در دست نیست، تشبیه شده است. در واقع، این بیان نشاندهنده سختی و درد در دل انسان و تلاش برای رهایی از آن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.