صائب تبریزی
»
دیوان اشعار
»
غزلیات ترکی
»
غزل شمارهٔ ۱۷
مجموعه‌ای کامل‌تر و معتبرتر از اشعار ترکی را در وبگاه مین سؤز خواهید یافت.
بیزنه ایمدی ذره تک جولانه گلمیشلر دنوز
آفتاب عشق ایلن دورانه گَلمیشلَر دنوز
گون گیچر مکدور حسابی شاهد، اگریلیخ ایچون
دوغرولیغدان، بیز بوگون دیوانه گلمیشلر دنوز
سانه روز باران رحمت گر قلیج گوگدن یاقار
قوچ کیمی قربان ایچون میدانه گلمیشلر دنوز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر حس و حال عشق و زیبایی را به تصویر می‌کشد. شاعر به هیجان و شور عشق اشاره می‌کند که مانند آفتاب در حال درخشش است و گویی با گذشت زمان به اوج خود می‌رسد. او همچنین به دلدادگی و فداکاری در عشق می‌پردازد و به تمثیل‌هایی از باران و قربانی شدن مانند قوچ اشاره می‌کند. در مجموع، شعر بیانگر احساسات عمیق و پرشور عاشقانه است.
هوش مصنوعی: وقتی که عشق به دل ما می‌تابد، همچون ذره‌ای که در پرتو نور آفتاب می‌رقصد، ما نیز به دور آن عشق می‌چرخیم و در این حرکت عاشقانه غرق می‌شویم.
هوش مصنوعی: چمن زیبا و خوشبوی شاهدی است که در آن عاشقانه‌ها جریان دارد، امروز ما هم مانند دیوانگان احساساتی را تجربه می‌کنیم.
هوش مصنوعی: روز بارانی مانند رحمت است که اگر تبر بران گوزن و قوچ نیز باشد، قربانی آن نمی‌شود. این افراد از دل و جان به میدان آمده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.