چه عاجز مانده ای، دامان همت بر کمر می زن
برون از پرده افلاک چون آه سحر می زن
مکن لنگر چو داغ لاله یک جا از گرانجانی
چو شبنم هر سحرگه خیمه در جای دگر می زن
نباشد لشکر خواب گران را تاب فریادی
به هویی عالم آسوده را بر یکدگر می زن
بیفشان آستین بر حاصل این باغ پر آفت
دگر چون سرو دست بی نیازی بر کمر می زن
مکن از حرص بر خود زندگی را تلخ چون موران
بکش سر در گریبان، غوطه در بحر شکر می زن
سواد عشق در زیر نگین آسان نمی آید
چو داغ لاله چندی کاسه در خون جگر می زن
اگر چون مرغ نوپرواز کوتاه است پروازت
پر و بالی به کنج آشیان بر یکدگر می زن
تو کز اندیشه دام و قفس بر خویش می لرزی
به کنج آشیان بنشین، گره بر بال وپر می زن
چه باشد قطره آبی که نتوان دست ازان شستن؟
هم از گرد یتیمی خاک در چشم گهر می زن
نثار تازه رویان ساز نقد وقت را صائب
در ایام بهاران از زمین چون دانه سر می زن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شخصی که تلاش و کوشش میکند، توصیههایی میکند تا از یکنواختی و سختیهای زندگی دوری کند. شاعر از او میخواهد که به جای ایستایی و ماندن در یکجا، مثل شبنم صبحگاهی، هر روز در جایی جدید تلاش کند و زندگی را با شادی و نشاط بگذراند. او تأکید میکند که نباید زندگی را بر اثر حرص و طمع تلخ کرد و باید به جای غم و اندوه، به شیرینیهای زندگی توجه کرد. همچنین به عشق و زیبایی اشاره کرده و تأکید میکند که ارزشهای واقعی را نمیتوان به سادگی به دست آورد. در نهایت، شاعر از او میخواهد که در این مسیر مثبت به تلاش ادامه دهد و از فرصتی که در بهار به دست میآید، استفاده کند.
هوش مصنوعی: به چه اندازه ناتوان و درماندهای، که با عزم و ارادهات به حرکت درآمدهای و به یاد آوری چون یک آه صبحگاهی، از دنیای بالاترین آسمانها فراتر میروی.
هوش مصنوعی: به جای اینکه مانند یک لنگر در یک مکان ثابت بمانی، مثل شبنم که هر صبح در جای جدیدی ظاهر میشود، باید در زندگیات جابهجا شوی و تغییر کنی.
هوش مصنوعی: اگر لشکری از خواب سنگین برخیزد، نمیتواند صدای فریاد کسی را تحمل کند. بنابراین، افراد آرام و آسوده به یکدیگر میزنند و به هم خبر میدهند.
هوش مصنوعی: آستین خود را بزن بالا و ثمرههای این باغی که پر از آفت است را نشان بده. مانند سرو بلند و بینیاز، بر کمر خود تکیه کن و خود را محکم نگهدار.
هوش مصنوعی: از حرص و نگرانی، زندگی را برای خود تلخ نکن. مثل مورچهها خودت را در گوشهای پنهان نکن؛ بلکه در دریای شیرینی غوطهور شو و از زندگی لذت ببر.
هوش مصنوعی: عشق واقعی به سادگی در دسترس نیست و برای به دست آوردن آن باید از درد و رنج زیادی گذشت، مانند اینکه گل لاله بعد از تجربه زخم و درد، در نهایت زیبایی خود را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: اگر پروازت کوتاه و محدود است، مانند یک پرنده جوان، بهتر است در آشیانهات با دیگران همکاری کنی و از یکدیگر حمایت کنید.
هوش مصنوعی: تو که به خاطر فکر و افکارت مثل پرندهای در قفس نگران هستی، بهتر است در آشیانهات آرامش پیدا کنی و سعی کنی بر ترسهایت غلبه کنی.
هوش مصنوعی: چه اهمیتی دارد یک قطره آب که نمیتوان آن را شست؟ این قطره هم از گرد یتیمی و خاکی است که در چشم الماس نشسته است.
هوش مصنوعی: در فصل بهار، جوانان و تازهرویان را خوشامد بگویید. در این زمان، مانند دانههایی که از زمین سر میزنند، رشد و شکوفایی آنها را جشن بگیرید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.