کی به سنگ از مغز مجنون می رود سودا برون؟
چون برد انجم سیاهی از دل شبها برون؟
خاک نرگس زار خواهد گشتن از چشم سفید
گر ز خلوت این چنین آیی به استغنا برون
از پر و بال سمندر نیست رنگی شعله را
چون ترا از پرده شرم آورد صهبا برون؟
از دل من برنیارد خارخار عشق را
خون اگر آید ز چشم سوزن عیسی برون
جان سختی دیدگان مشکل که بازآید به تن
برنمی گردد شراری کآید از خارا برون
از بصیرت می توان شد از زمین بر آسمان
سر ز جیب عیسی آرد سوزن بینا برون
آه کز دلبستگی ها آدم کوتاه بین
می رود با مرکب چوبین ازین دنیا برون
هفته عمرش چو گل در شادمانی بگذرد
از دل هر کس رود صائب غم عقبی برون
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ عشق، دلتنگی و عبور از دردهای زندگی است. شاعر با تصاویری زیبا و استعارههای عمیق بیان میکند که چگونه احساسات و عواطف میتوانند به انسان شکل دهند و او را از حالتهای مختلف عبور دهند. عشق و سودای درونی، مانند یک سمندر در آتش، بهطور مداوم در حال تحول هستند و انسان را به چالش میکشند. شاعر همچنین تأکید میکند که دنیا فانی است و با گذر زمان، آدمی باید به دلبستگیها و غمهای خود برسد و در نهایت به حقیقتی عمیقتر دست یابد. این شعر عمیقاً به جستجوی معنا و شناخت در زندگی میپردازد.
هوش مصنوعی: کیست که از دل دیوانه، اندیشه و خیال سنگینش بیرون میرود؟ وقتی که ستارهها، تاریکی شب را از دل شبها دور میکنند؟
هوش مصنوعی: اگر با چشمان خود به زیبایی یک نرگس نگاه کنی، سرزمین نرگسها نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. اگر از جایی دور به این زیبایی بیاعتنا بیایی، چنین حالتی در دل خاک نرگس زار ایجاد خواهد شد.
هوش مصنوعی: بیت به این معناست که آتش سمندر هیچ رنگ و جلا ندارد، اما وقتی تو از حجاب شرم و حیا بیرون میآیی، مانند آتش درخشان و پررنگ میشوی. این اشارت به این دارد که درخشندگی و زیبایی واقعی از درون و با دور شدن از حجابها و موانع به دست میآید.
هوش مصنوعی: اگر عشق در دل من به صورت خار نباشد، حتی اگر چشمانم از اشک پر شوند، باز هم نمیتواند به اندازه یک سوزن عشق را از دل بیرون بیاورد.
هوش مصنوعی: چشمان سختی کشیده به آسانی به زندگی باز نمیگردند، مانند شعلهای که از سنگی زبانه میکشد و نمیتوان آن را به سادگی خاموش کرد.
هوش مصنوعی: با درک و بینش عمیق، میتوان از زمین به آسمان رسید. مانند این است که از دست عیسی، سوزنی که بینایی دارد، بیرون آورده شود.
هوش مصنوعی: آه، از اینکه دل به چیزهای دنیا بستهایم، انسانهای کوتهنظر به سرعت از این دنیا عبور میکنند همچون سوارانی که بر اسب چوبی سوار هستند.
هوش مصنوعی: عمر انسان مانند گل در نشاط و خوشبختی سپری میشود، ولی از دل هر کسی غمها و اندوههای آینده دور میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.