آه مظلوم است در بالا دوی ادراک من
از زبردستی به ساق عرش پیچد تاک من
کیست دیگر تا تواند دست با من کوفتن؟
کآسمان باآن زبردستی بود در خاک من
نیست چین نارسایی در کمند فکرتم
هست گیراتر ز چشم آهوان فتراک من
چون پر پروانه سوزد پرده افلاک را
گر نفس در دل ندزدد شعله ادراک من
اشک نیسان چون صدف گوهر شود در سینه ام
وقت تخمی خوش که افتد در زمین پاک من
جوهر ذاتی نمی گرداند از شمشیر روی
می زند سرپنجه با دریا خس و خاشاک من
شمع عالمسوز را انگشت زنهاری کند
چون به محفل رو نهد پروانه بی باک من
سیر چشمان را نظر بر جامه پوشیده نیست
ورنه بوی پیرهن باشد گریبان چاک من
می شود صائب ز سوز سینه ام عالم فروز
گر چراغ کشته ای آرد کسی بر خاک من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان مظلومیت و عواطف عمیق شاعر میپردازد. او احساس میکند که درک و شعور او فراتر از آن چیزی است که دیگران میتوانند بفهمند. شاعر خود را مانند پروانهای میبیند که در تلاش برای روشنایی است، اما با چالشهایی مواجه است. او در مورد درد و رنج خود صحبت میکند و از غم و سوز درونیاش مینویسد. در نهایت، او به برقراری ارتباط عمیق با جهان و زیباییهای آن اشاره میکند، حتی اگر به ظاهر در محفلها ناشناخته بماند. این شعر به نوعی به جستجوی حقیقت و نور در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: آه مظلوم به قدری قوی و بلند است که فراتر از درک من میرود و از مهارت و چیرهدستی من به عرش آسمان میپیچد.
هوش مصنوعی: چه کسی میتواند مانند من به این بزرگی و قدرت دست یابد؟ زیرا آسمان با تمام بلندیاش در مقابل من بر روی خاک من ایستاده است.
هوش مصنوعی: در کمند فکر تو هیچ نقصی وجود ندارد و تو به طرز مؤثری درگیر هستی، همانطور که چشمهای آهوان به دام من میافتند.
هوش مصنوعی: وقتی پر پروانه شعلهور شود، پرده آسمان میسوزد. اگر نفس من در دل شعله ادراک من نفوذ نکند، این آتش درک به دیگری منتقل نخواهد شد.
هوش مصنوعی: وقتی که در دل من، اشکها به مانند مرواریدی در صدف میشوند، و این اشکها در زمان مناسب که دانهای خوب در زمین پاک من میافتد، به ثمر میرسند.
هوش مصنوعی: جوهر اصلی و ماهیت حقیقی چیزها تحت تأثیر وقایع و اتفاقات قرار نمیگیرد، بلکه مانند صدای نازک و لطیف سرپنجهای که با دریا بازی میکند، در میان زبالهها و ناچیزات باقی میماند.
هوش مصنوعی: وقتی پروانهای شجاع و بیپروا به محفل میآید، شمعی که شعلهاش بسیار سوزان است، انگشت اشارهای به خطر میزند.
هوش مصنوعی: چشمان من به لباس پوشیده نگاه نمیکنند، وگرنه بوی پیراهن باعث میشود که گریبان من پاره شود.
هوش مصنوعی: سوز و درد درونی من میتواند باعث روشنی و روشنایی شود، اگر کسی چراغی از عشق من بر زمین بیافروزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نیست غیری در حریم دیده نمناک من
نام لیلی نقش می بندد ز اشک پاک من
اینقدر بی طاقتی در مشت خاری بوده است؟
روی دریا شد کبود از سیلی خاشاک من
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.