چیست دانی عشقبازی، بی سخن گویا شدن
چشم پوشیدن ز غیر حق، به حق بینا شدن
سر به جیب خود فرو بردن، برآوردن ز عرش
پای در دامن کشیدن، آسمان پیما شدن
سنگ طفلان لوح خاک خویش کردن وقت شام
صبحدم از زیر سنگ کودکان پیدا شدن
با دد و دام جهان مانند مجنون ساختن
صاف با خلق جهان چون سینه صحرا شدن
با دد و دام جهان مانند مجنون ساختن
صاف با خلق جهان چون سینه صحرا شدن
با کمال آشنایی، زیستن بیگانه وار
در میان جمع از همصحبتان تنها شدن
زین بیابان می برم خود را برون چون گردباد
بیش ازین نتوان غبار خاطر صحرا شدن
عاشقان را تا فنا از شادی و غم چاره نیست
سیل را پست و بلندی هست تا دریا شدن
شاهباز طبع ملا بال هر جا وا کند
فکر صائب را علاجی نیست جز عنقا شدن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عواطف عمیق و پیچیده عشق و تجربه‌های معنوی انسان می‌پردازد. شاعر به توصیف عشق واقعی و عشقبازی بدون کلام می‌پردازد، جایی که فرد از دنیا و غیرحق چشم می‌پوشد و به حقیقت و روشنایی می‌رسد. او به سفر درونی اشاره می‌کند که در آن انسان به درک عمیق‌تری از زندگی و جهان می‌رسد. وحدت با طبیعت و دیگران، و همچنین احساس تنهایی در جمع نیز مورد تأکید قرار می‌گیرد. در انتها، اشاره‌ای به سفر روحانی و تلاش برای رهایی از محدودیت‌ها و دستیابی به وجودی بی‌نظیر و آزاد می‌شود. به طور کلی، شعر بیانگر جستجوی انسان برای معنای عمیق‌تر در زندگی و عشق است.
هوش مصنوعی: عشقبازی به معنای عشق‌ورزی و صمیمیت واقعی است. در این مسیر، کسی که عشق واقعی را می‌فهمد، بدون نیاز به گفتار و بیان، با نگاه خود می‌تواند احساساتش را منتقل کند. این فرد به واسطه دوری از حواشی و تعلقات دنیوی، بصیرت و درک عمیق‌تری نسبت به حقیقت پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: این عبارت به معنای آن است که فردی به درون خود و دنیای درونی‌اش پناه می‌برد و از این حالت، قدرتی به دست می‌آورد که می‌تواند فراتر از محدودیت‌ها و موانع عادی اطرافش را فراموش کند و به آسمان‌ها و بالاترین نقاط دست یابد. این توصیف نشان‌دهنده یک سفر روحی و معنوی است که فرد در آن توانایی‌های جدیدی را کشف می‌کند و به اوج می‌رسد.
هوش مصنوعی: کودکان در زمان شام و صبح زود زیر سنگ‌ها پنهان شده و با آمدن شب، نشانه‌های آنها نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: زندگی در کنار انسان‌ها و موجودات دیگر، مانند مجنون به عشق دچار شدن است و باید با دل صاف و بی‌آلایش به تعامل با دیگران پرداخته و همچون دشت وسیع و بی‌وقفه، دل بزرگ و آزاد داشت.
هوش مصنوعی: انسان باید با موجودات و طبیعت به صورت هماهنگ و آزاد برخورد کند، به گونه‌ای که در ارتباط با دیگران، مثل یک مجنون مستقل و بی‌قید و بند باشد. در این حالت، او باید قادر باشد تا احساسات و درونش را پاک و بی‌غل و غش مانند سینه‌ی صاف صحرا نشان دهد.
هوش مصنوعی: زندگی کردن در میان دیگران در حالی که احساس غریبگی می‌کنی و از آنها دور هستی، حتی اگر به خوبی آنها را بشناسی، می‌تواند به تنهایی و جدایی انسان بینجامد.
هوش مصنوعی: از این بیابان می‌خواهم خود را به بیرون ببرم، زیرا مانند گردباد دیگر نمی‌توانم آشفته‌ام. نیاز ندارم که در دل صحرا غبار خویش را بیشتر کنم.
هوش مصنوعی: عاشقان نمی‌توانند از شادی و غم رهایی یابند، همان‌طور که سیل همیشه با بالا و پائین رفتن همراه است تا به دریا تبدیل شود.
هوش مصنوعی: اگر نبوغ و استعداد شخصیتی مانند یک شاهباز باشد که در هر جا پرواز کند، تفکر و اندیشه صائب نمی‌تواند کمکی به او کند، زیرا تنها راه حل برای او تبدیل شدن به موجودی افسانه‌ای و نایاب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هست عاقل هر زمانی در غم پیدا شدن
هست عاشق هر زمانی بیخود و شیدا شدن
عاقلان از غرقه گشتن بر گریز و بر حذر
عاشقان را کار و پیشه غرقه دریا شدن
عاقلان را راحت از راحت رسانیدن بود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.