در لب جان پرور جانان نمی ماند سخن
در حجاب غیب هم پنهان نمی ماند سخن
نیست مانع سرو را زنجیر آب از سرکشی
چون بلند افتاد، در دیوان نمی ماند سخن
زنده جاوید می سازد سخنور را چو خضر
در اثر از چشمه حیوان نمی ماند سخن
در گره از نافه نتوان بست بوی مشک را
چون بود رنگین، چو خون پنهان نمی ماند سخن
دیده صورت پرستان گر شود معنی شناس
در قماش از یوسف کنعان نمی ماند سخن
فهم در غور سخن کوته نفس افتاده است
ورنه از دریای بی پایان نمی ماند سخن
خون چو گردد مشک، از پامال گشتن ایمن است
پاک چون گردید از جولان نمی ماند سخن
بر سر انصاف می آید فلک با ماه مصر
بیش ازین در چاه و در زندان نمی ماند سخن
می شود چون ماه عالمگیر نور این چراغ
تا قیامت در ته دامان نمی ماند سخن
چون هدف ثابت قدم شد تیر کم گردد خطا
مستمع گر دل دهد، حیران نمی ماند سخن
با سخنور کار عیسی می کند درد سخن
هست اگر این درد، بی درمان نمی ماند سخن
هست بر باد نفس فرمان او صائب روان
از سلیمان در شکوه و شان نمی ماند سخن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان این حقیقت می‌پردازد که کلام حقیقی و عمیق نمی‌تواند در پنهان بماند و در نهایت به ظهور می‌رسد. شاعر از نمادهایی مانند «سرو» و «چشمه حیوان» استفاده می‌کند تا نشان دهد که زیبایی و حقیقت، به رغم موانع، همیشه در معرض دید قرار می‌گیرد. او تأکید می‌کند که درک عمیق از سخن نیازمند توجه و آگاهی است و اگر این درک به‌دست آید، سخن قابل فهم و اثرگذار خواهد بود. در نهایت، شعر با اشاره به قدرت و دوام کلامی که از دل برمی‌خیزد، به ارزش و اهمیت سخن در زندگی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که کلام برتر از محدودیت‌هاست.
هوش مصنوعی: سخن دل‌انگیز و شیرین در نزد محبوبی که جان را پرورش می‌دهد، هرگز پنهان نمی‌ماند و حتی در حجاب‌های گوناگون نیز نمی‌تواند مخفی بماند.
هوش مصنوعی: سرو درختی است بلند که اگر اراده کند و سرکشی کند، هیچ مانعی نمی‌تواند آن را از حرکت بازدارد. وقتی به اوج رسید، دیگر در مرزهای محدودیت نمی‌ماند و به آزادی و شکوه می‌رسد.
هوش مصنوعی: سخن گفتن فردی را به زندگی جاودانه می‌رساند، مانند خضر که از چشمه حیات نوشیدنی می‌نوشد، سخن او باقی نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: در لابه‌لای موها نمی‌توان بوی مشک را پنهان کرد، چون رنگ و بوی آن مانند خون همیشه قابل شناسایی است و نمی‌توان آن را مخفی نگه داشت.
هوش مصنوعی: اگر کسانی که در جستجوی زیبایی‌های ظاهری هستند، توانایی درک عمیق معانی را پیدا کنند، دیگر از زیبایی‌های یوسف کنعانی سخن و نشانی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: درک عمیق و جامع از مسائل محدود و سطحی است؛ وگرنه از دریای بی‌پایان دانش، همیشه سخن و مطلب زیادی هست.
هوش مصنوعی: وقتی خون به مشک تبدیل شود، در زیر پا ماندن آن دیگر نگران‌کننده نخواهد بود. وقتی پاک شود، از شدت حرکت و جولان هیچ نشانی از آن باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر به دقت و انصاف عمل می‌کند و دیگر نمی‌توان ماه مصر را در چاه و زندان نگه داشت.
هوش مصنوعی: نور این چراغ مانند ماه، در تمام جهان پراکنده می‌شود و سخن نمی‌تواند تا قیامت در گوشه‌ای پنهان بماند.
هوش مصنوعی: وقتی هدف مشخص و ثابت شود، احتمال اشتباه کردن کمتر می‌شود. اگر شنونده توجه و دل‌سوزی کند، در درک سخن سردرگم نمی‌شود.
هوش مصنوعی: سخن‌دان و بلاغت‌سرا به مانند عیسی در کار خود مؤثر است. اگر روایت و درد کلام وجود داشته باشد، این درد بی‌پاسخ نخواهد ماند و در نهایت درمان خواهد شد.
هوش مصنوعی: فرمان او در دل و جان است و هر چیزی در دست او قرار دارد. سخن از عظمت و مقام سلیمان باقی می‌ماند، ولی او از نازش و سربلندی دور نمی‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.