در پله آغاز ز انجام گذشتیم
از مصر برون نامده از شام گذشتیم
چون برق فتادیم به خاشاک تعلق
زین خاک جلوگیر به یک گام گذشتیم
در ابر سفید و لب خاموش خطرهاست
از گردن مینا و لب جام گذشتیم
بی نقطه شب یک الف روز ندیدیم
هر چند که بر صفحه ایام گذشتیم
در طالع ما نیست گرفتاری، اگرنه
صد بار فزون از نظر دام گذشتیم
الماس ندامت دل ما را نخراشید
تا همچو عقیق از هوس نام گذشتیم
از سود و زیان سفر عشق مپرسید
یک دانه نچیدیم و به صد دام گذشتیم
در سایه شمشیر شهادت نتپیدیم
زین قلزم خونخوار به آرام گذشتیم
در گلشن بیرنگ جهان چون گل خورشید
گر صبح شکفتیم سر شام گذشتیم
در باغ جهان چون ثمر نخل تمنا
صد حیف که خام آمده و خام گذشتیم
این آن غزل میر فصیحی است که فرمود
از پشته صبح و دره شام گذشتیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف سفری روحانی و پرپیمایش می‌پردازد که شاعر در آن از موانع و چالش‌های مختلف عبور می‌کند. او به مراحل مختلف زندگی اشاره می‌کند و از تجربیاتش در این مسیر می‌گوید. شاعر از گذر از مشکلات و ناملایمات، از خطرها و احساسات مختلف، و در نهایت از نتیجه نهایی این سفر سخن می‌گوید. او به این نکته اشاره دارد که با وجود سختی‌ها و موانع، او همچنان به پیشرفت ادامه داده و از زندگی چیزهای زیادی آموخته است. در انتها، شاعر به زیبایی‌ها و مخاطرات عشق اشاره می‌کند و از تجربه‌ی خود در این راه یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: در ابتدا با فراز و نشیب‌هایی مواجه شدیم و از سرزمین مصر خارج شدیم، اما هنوز از سرزمین شام عبور نکرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما مانند برق به سرعت سقوط کردیم و به چوب‌های خشک آتش‌زنه پیوستیم، اما از این خاک و موانع به سادگی عبور کردیم.
هوش مصنوعی: در آسمان ابری و در سکوت دلنشین، از خطرها عبور کردیم، همان‌طور که مینا به آرامی از گردن خود و جامی که در دست دارد می‌گذرد.
هوش مصنوعی: در تاریکی شب، روشنایی روز را ندیدیم، حتی با اینکه زمان بر روی صفحه روزها سپری شد.
هوش مصنوعی: هدف ما از مشکلات و سختی‌ها در زندگی این است که آرامش و راحتی بیشتری را تجربه کنیم. اگرچه بارها در دام چالش‌ها و موانع گرفتار شده‌ایم، اما سرنوشت ما خلاف آن است و می‌گوییم که قرار نیست دائماً در مشقت باشیم.
هوش مصنوعی: دل ما تحت تأثیر احساسات و پشیمانی قرار نگرفت و از تمایلات بی‌مورد عبور کردیم تا به آرامشی شبیه عقیق رسیدیم.
هوش مصنوعی: در سفر عشق، از خوب و بد آن چیزی نپرسیدیم؛ چرا که ما حتی یک میوه هم نچیدیم و با وجود سختی‌ها و چالش‌ها بسیار از آن عبور کردیم.
هوش مصنوعی: در زیر سایه شمشیر شهادت، ما از این دریاى خونین ترس به دل راه ندادیم و با آرامش عبور کردیم.
هوش مصنوعی: در باغ بدون رنگ دنیا مانند گل خورشید اگر در صبح شکفته‌ایم، در انتهای شب گذر کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: در باغ زندگی، مانند میوه‌ی نخل، آرزوهایمان ناچیز و بی‌ثمر باقی ماند و افسوس که بی‌خبر و ناپخته از این دنیا رفتیم.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف سفری اشاره دارد که در آن از صبح تا شام، مسیرهایی را پیموده‌ایم. نمادی از حرکت و گذر زمان است که از لحظات آغازین روز تا پایان آن را پوشش می‌دهد و بر تجربه‌های زندگی تأکید می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.