اشک در دیده غم دیده نگیرد آرام
دانه در تابه تفسیده نگیرد آرام
بخیه مهر لب خوناب نگردد در زخم
شکوه در خاطر رنجیده نگیرد آرام
اشک من چشم چو شبنم به گلی دوخته است
که مرا در دل و در دیده نگیرد آرام
گریه سوخته جانان نشود پرده نشین
جز سر راه، ستم دیده نگیرد آرام
از پریشان سفران لنگر تمکین مطلب
در وطن هیچ جهان دیده نگیرد آرام
کوه تمکین نشود سد ره شوخی حسن
در صدف گوهر سنجیده نگیرد آرام
دل بیتاب در آن زلف نیاسود دمی
دوربین در ره خوابیده نگیرد آرام
تا به فهمیده دیگر نرساند خود را
سخن مردم فهمیده نگیرد آرام
نظر پاک بود شیفته دامن پاک
طبع بلبل به گل چیده نگیرد آرام
هر که داده است ز کف دامن فرصت، داند
که چرا صائب غم دیده نگیرد آرام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به بیان عواطف و احساسات عمیق خود می‌پردازد. او از درد و غم ناشی از جدایی و ستم‌های زندگی سخن می‌گوید و به آرامش ناپذیری اشک‌ها و دل شکسته‌اش اشاره می‌کند. هر چه بیشتر تلاش می‌کند تا آرامش یابد، این احساسات و رنج‌ها او را رها نمی‌کنند. ارتباط میان اشک، یاد و خاطر، و زخم‌های عاطفی مشهود است. به طور کلی، غم و اندوهی که شاعر درونش تجربه می‌کند، به او اجازه نمی‌دهد که به آرامش برسد و همواره در بند غم و یادگذشته به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: غم و اشک در چشم نمی‌گذارد که انسان آرامش کند، مانند دانه‌ای که در تابه می‌سوزد و نمی‌تواند راحت بماند.
هوش مصنوعی: دوست داشتن و محبت، زخم‌ها و دردهای ناشی از جدایی را درمان نمی‌کند. در دل کسی که رنجیده است، هرگز آرامش و سکون نخواهد یافت.
هوش مصنوعی: اشک من مانند شبنم است که بر یک گل نشسته، اما دل و چشم من آرام نمی‌گیرد و همواره در فکر و اندیشه آن است.
هوش مصنوعی: گریه‌های جانسوز و دل‌انگیز محبوب هیچ‌گاه نمی‌تواند پرده‌نشین باشد و فقط بر سر راهی که در آن ستم رفته، کسی آرامش نخواهد یافت.
هوش مصنوعی: از دل ناآرام مسافران، هیچ‌گاه در کشور خود آرامش واقعی را نمی‌توان یافت.
هوش مصنوعی: کوه، تسلیم نمی‌شود و مانع راه تفریح و زیبایی نمی‌شود، همان‌طور که در درون صدف، گوهر خود را نمی‌تواند بی‌دقت و بی‌سبب ببیند و آرامشی ندارد.
هوش مصنوعی: دل بیتاب به خاطر آن موها هرگز آرام نمی‌گیرد و کسی که در جستجوی خواب و آرامش است، نمی‌تواند به راحتی استراحت کند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دیگران را درک نکرده‌ای، نمی‌توانی از سخنان مردم به آرامش برسی.
هوش مصنوعی: نگاه پاک و معصوم باعث می‌شود که بلبل، که نماد عشق و زیبایی است، به دامن لطیف و پاک گل جذب شود و نتواند آرامش را پیدا کند. در واقع، این بیت بیان می‌کند که عشق و زیبایی می‌توانند روح را سرشار از احساسات کنند و فرد را در حالت ناآرامی قرار دهند.
هوش مصنوعی: هرکسی که فرصتی را از دست داده، می‌داند که چرا صائب که غم و اندوهی دارد، نمی‌تواند آرام باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.