ما که در خم ننمودیم فلاطون خود را
صاف سازیم درین صومعه ها چون خود را؟
باده از خم به چهل روز به مینا آید
ما به یک جوش رساندیم به گردون خود را
هیچ بر جای نماند از دل ما چون مرکز
تا فکندیم ازین دایره بیرون خود را
از کشاکش نشود رشته جان فارغبال
تا نپیچیم بر آن قامت موزون خود را
کوه غم در دل سودازده ما صائب
بیش از آن است که سنجیم به مجنون خود را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و درونی شاعر می‌پردازد. شاعر از تلاش برای رسیدن به حقیقت و خودشناسی صحبت می‌کند و به این نکته اشاره دارد که مانند فیلسوفانی چون افلاطون، او نیز در جستجوی فهم عمیق‌تری از خود و جهان است. او از تجربیات خود در زندگی و چالش‌های روحی‌اش می‌گوید و بیان می‌کند که غم‌ها و مشکلاتش بیشتر از آن است که بتواند آنها را اندازه‌گیری کند. در نهایت، شاعر به وسعت وجودش و احساساتش اشاره دارد و اینکه تلاش برای رهایی از درد و رنج، بخشی از فرآیند وجود اوست.
هوش مصنوعی: ما که در زندگی به سختی‌ها و چالش‌ها توجه نکردیم، چگونه می‌توانیم خود را در این مکان‌های بسته و محدود بهبود ببخشیم؟
هوش مصنوعی: شراب از ظرفی خاص به مدت چهل روز به بطری می‌رسد، اما ما توانستیم به راحتی و در یک لحظه، خود را به آسمان و سیر و سلوک معنوی برسانیم.
هوش مصنوعی: هیچ اثری از دل ما باقی نماند، چون به مرکز خود توجه نکردیم و از این دایره وجود خود خارج شدیم.
هوش مصنوعی: زندگی پر از چالش‌ها و سختی‌هاست و تا زمانی که در این مسیر هستیم، نمی‌توانیم از احساسات و عواطف خود جدا شویم. بنابراین، برای اینکه بتوانیم بر مشکلات غلبه کنیم، باید به وجود خود و زیبایی‌های آن توجه کنیم.
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که در دل ما وجود دارد، به حدی زیاد است که نمی‌توانیم آن را با جنون و دیوانگی‌امان بسنجیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.