نمک خال بود داغ تمنای ترا
شور لیلی است سیه خانه سودای ترا
بر جبین همچو گهر گرد یتیمی دارد
دید تا شبنم گل، چهره زیبای ترا
خضر از دامن یک عمر ابد دست نداشت
کیست از دست دهد زلف دلارای ترا؟
طوق هر فاخته ای حلقه ماتم می شد
سرو می دید اگر قامت رعنای ترا
دو جهان در نظرش دست نگارین گردد
هر که در چشم کشد خاک کف پای ترا
که گل از شمع تو چیند، که گرفته است به بر
پرده شرم چو فانوس سراپای ترا
پر مقید به تماشای خود ای ماه مباش
آفتابی نکند آینه، سیمای ترا!
ما که داریم ز دل، دیدن روی تو دریغ
چون به آیینه پسندیم تماشای ترا؟
مانده در عقده حیرت نفس موی شکاف
بوسه چون راه برد لعل شکرخای ترا؟
چشم صائب به کجای تو نظرباز شود؟
شوخی چشم غزال است سراپای ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و علاقه عمیق شاعر به معشوقش است. شاعر از زیباییهای ظاهری و باطنی معشوق سخن میگوید و احساسات خود را با تصاویری زیبا و حسّاس بیان میکند. او به قیافه زیبای معشوق، زلفهایش و تأثیر آن بر دیگران اشاره میکند، همچنین از حسرت و آرزوی خود برای دیدن معشوق در دلش سخن میگوید. شاعر با استفاده از تمثیلها و تشبیهات مختلف، زیبایی، عشق و دلتنگی را به تصویر میکشد. در نهایت، شاعر احساس میکند که زیبایی معشوقش فراتر از آن است که به آسانی بتوان درک کرد و او را ستایش میکند.
هوش مصنوعی: خالی از نمک بود، اما آرزوی تو داغ و سوزان است. شوری که دارم، شبیه به دیوانگی است که لیلی را در بر گرفته و سیاهی دل من به خاطر یاد توست.
هوش مصنوعی: بر پیشانی مثل گوهر، لکه یتیمی مشاهده میشود که تا شبنم گل، چهره زیبای تو را مینگرد.
هوش مصنوعی: خضر که سمبل جاودانگی و زندگی ابدی است، هیچگاه از دامن یک عمر ابدی خارج نشده است. حال چه کسی میتواند زیبایی و زلف دلربای تو را از دست بدهد؟
هوش مصنوعی: اگر سرو، زیبایی و قامت دلربای تو را میدید، هر فاختهای به خاطر زیباییات در غم و ماتم فرو میرفت.
هوش مصنوعی: هر کس که خاک پای تو را در چشم ببیند، جهانهای آفرینش برای او مانند نگارینی زیبا به نظر میآید.
هوش مصنوعی: در اینجا، شاعر به زیبایی و جذابیت خاصی اشاره میکند که فردی از او برخوردار است. گلها به نوعی به نیکی و زیبایی او تشبیه شدهاند و شمع نیز نمادی از روشنی و جذابیت است. به نوعی، اگر گلها از نور و زیبایی او بهرهمند میشوند، وجودش باعث میشود که دیگران نیز تحت تأثیر قرار بگیرند. پرده شرم به معنای حیا و احتیاط است و این تصویر نشاندهنده این است که زیبایی او به قدری درخشان و چشمگیر است که حتی در سایه حیا نیز میدرخشد.
هوش مصنوعی: ای ماه، به خودت بیش از حد مغرور نباش، زیرا آینه نمیتواند زیبایی واقعی تو را نمایان کند.
هوش مصنوعی: ما که از دل خود به تماشای چهرهی تو مشغولیم، چه دلیلی دارد که از آینه استفاده کنیم و تو را در آن ببینیم؟
هوش مصنوعی: در دل خود به خاطر یک راز و شگفتی میسوزم و نمیدانم که چطور میتوانم از زیبایی و شیرینی لبان تو، که مانند مروارید و قند هستند، بهرهمند شوم.
هوش مصنوعی: چشم صائب به کجا میتواند خیره شود؟ زیبایی تو چنان است که تنها شوخی چشم یک غزال به حساب میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.