چهره زرین چو باشد مخزن زر گومباش
هست چون سد رمق سد سکندر گو مباش
ازخشن پوشی چه پروا عارف دل زنده را؟
پشت این آیینه روشن گهر زر گومباش
در گلستان بی پر و بالی است تشریف وصال
بلبلان را قوت پرواز در پرگو مباش
با دل روشن چراغ روز باشد آفتاب
دربساط آسمان خورشید انورگو مباش
ساده لوحی خار پیراهن شمارد نقش را
خانه آیینه روشن مصور گو مباش
همت عالی است مستغنی ازین دنیای پوچ
بیضه عنقا هما رادر ته پرگو مباش
از گل ابری چه شوکت می فزاید بحر را
دل چو شد از عشق پرخون دیده تر گو مباش
غنچه خسبان راچو هست از کاسه زانو شراب
باده گلرنگ در مینا و ساغر گو مباش
چون خودآرایان دنیا خرج چشم بد شوند
جامه و دستار مارا برسر و برگو مباش
من که صائب لعل سازم سنگ را ازخون دل
در زمین چون تنگ چشمان گنج گوهر گو مباش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و ارزش درونی انسان اشاره دارد. شاعر با استفاده از تمثیلها و تشبیهات مختلف، توجه به جواهرات واقعی و مفاهیم عمیق را به خواننده یادآوری میکند. وی از آرایههای ظاهری و دنیای مادی پرهیز میکند و بر اهمیت عشق، شناخت و روحیه عارفانه تأکید میکند. در این راستا، شاعر به یکسری نکات چون بیفایده بودن تظاهر به ثروت و زیباییهای ظاهری و اهمیت پرهیز از دیدگاههای سطحی اشاره میکند. در نهایت، او به جستوجوی ارزشهای واقعی و عمیق زندگی دعوت میکند.
هوش مصنوعی: اگر چهرهای زیبا و درخشان داری، نگذار قلبت همچون گنجینهای از زر و طلا خالی بماند. زیرا شجاعت و ارادهات باید همچون دیواری مستحکم باشد و مانند سکندر، از هیچ سختی نترسی.
هوش مصنوعی: اگر دل عارف زنده است، از پوشش خشن چه باک دارد؟ پشت این آیینهی روشن، جوهری از طلا نهان است.
هوش مصنوعی: در باغی که بلبلان در آن هستند، با وجود اینکه نمیتوانند پرواز کنند، هنوز هم میتوانند به عشق و محبت بپردازند. بر این اساس، این پیام به ما یادآوری میکند که عشق و ارتباطات انسانی فراتر از تواناییهای مادی و فیزیکی است و میتوان در هر شرایطی به این احساسات ادامه داد.
هوش مصنوعی: با قلبی روشن، روز مثل چراغی میتابد و خورشید در آسمان میدرخشد. بنابراین، در زندگی بیتفاوت و بیخبر نباش.
هوش مصنوعی: اگر سادهلوح باشی، ممکن است با دیدن نقش و نگارها خیال کنی که یک چیز بیاهمیت است، اما در حقیقت، درخشش و زیبایی آینه میتواند تصویری شگفتانگیز ارائه دهد. بنابراین، نباید با بیتوجهی از کنار زیباییهای واقعی زندگی گذشت.
هوش مصنوعی: اوج اراده و تلاش باید به گونهای باشد که انسان به زندگی دنیوی و بیمحتوا وابسته نشود؛ مانند مرغی که به خاطر جستجوی هدفهای بزرگ، از کارهای بیهوده دوری میکند.
هوش مصنوعی: از گل ابری چه زیبایی خاصی به وجود میآید، حال آنکه دل دریا وقتی پر از عشق میشود، درد و رنج دیدهاش را نمیتواند پنهان کند. پس ای دل، نگو که این حال چه نیکوست.
هوش مصنوعی: غنچه ای که خوابیده است، وقتی که روی زمین نشستهای، شراب خوش رنگی در ظرف بلوری و جام وجود دارد، خود را بر کنار نگذار و بیتفاوت نباش.
هوش مصنوعی: زمانی که زیبا رویان دنیا مانند زینتهای ظاهری میدرخشند، هزینهی نگاه خیره دیگران میشوند، ما باید از خود و داشتههایمان محافظت کنیم و نباید به تظاهر و نمایش بیمورد بپردازیم.
هوش مصنوعی: من میتوانم سنگ را به زیبایی لعل تبدیل کنم، اما از درد دل خود در زیر زمین رنج میبرم. در عین حال، به افرادی که به ظاهر و زیورها مینگرند، توصیه میکنم که همچون گنجینهای با ارزش و زیبا درون خود را بیابند و به آن افتخار کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.