برگ عیش خویش را چون گل زهم پاشیده گیر
این دکانی را که برخود چیده ای برچیده گیر
می کند عریان چومرگ از کسوت هستی ترا
چند روزی این لباس عاریت پوشیده گیر
عمر جاویدان این عالم همین روزوشبی است
پشت وروی این ورق را تاقیامت دیده گیر
چون زهر برگی به چندین چشم می باید گریست
یک دهن چون گل درین بستانسراخندیده گیر
چشم می باید چون پوشیدن زدنیا عاقبت
دیده را نادیده و نادیده هارادیده گیر
چون فزایش را نباشد غیر کاهش حاصلی
چند روزی خویش را چون ماه نو بالیده گیر
ازخط و زلف نکویان دیده رغبت بپوش
از دل بیدار، این خواب پریشان دیده گیر
گر نخواهی بست چون حلاج لب از حرف راست
ریسمان بهر گلوی خویشتن تابیده گیر
چون گرانبارست از خواب گران این کاروان
بادل صد چاک چندی چون جرس نالیده گیر
گوش سنگین، سنگ دندان سبک مغزان بود
هر چه در حق تو گوید مدعی نشنیده گیر
چون به ارباب بصیرت عرض دادی جنس خویش
در ترازوی قیامت خویش راسنجیده گیر
نیست صائب حاصلی این عالم پرشور را
در زمین شور تخم خویش را پاشیده گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما یادآوری می‌کند که زندگی را باید همچون گل، با شادی و لذت تجربه کرد و از ناپایداری آن آگاه بود. شاعر تأکید می‌کند که هر آنچه که داریم، موقتی و عاریتی است و باید از آن به درستی بهره ببریم. عمر شاید کوتاه باشد و هر روز و شب آن ارزشمند است. در این دنیا، باید سعی کنیم از زیبایی‌ها لذت ببریم و به حقیقت زندگی سری بزنیم. همچنین، شعر به ما می‌آموزد که نباید به حرف‌های دیگران اهمیت زیادی بدهیم و باید خود را در ترازوی جزا بسنجیم. در نهایت، به ما می‌فهماند که زندگی فرصتی برای کشتن بذرهای خوب در دل یک دنیای پر تلاطم است و باید از آن بهره بگیریم.
هوش مصنوعی: از لحظه‌های شادی و لذت خود به خوبی بهره‌برداری کن، زیرا زندگی‌ات را خودت ساخته‌ای و حالا زمان آن رسیده که آن را با دقت جمع‌وجور کنی.
هوش مصنوعی: شما مانند پرنده‌ای هستید که به صورت عریان از زرق و برق زندگی جدا میشود. پس از مدتی این جسم و ناز و نعمت را که به‌طور موقت در اختیار دارید، رها کنید و به ماهیت واقعی خود بپردازید.
هوش مصنوعی: عمر ابدی این دنیا فقط به همین روز و شب‌هایی که پشت و روی این صفحه زندگی می‌کنیم، محدود است. پس به خوبی این لحظات را تا ابد در خاطر بسپار.
هوش مصنوعی: باید در برابر تلخی‌ها و ناراحتی‌ها گریه کرد، اما در عین حال، باید لبخند و شادابی را نیز حفظ کرد و از زیبایی‌های زندگی لذت برد.
هوش مصنوعی: برای دوری از دنیا و زرق و برق آن، باید مؤدبانه به دنیا نگریست و در نهایت حقایق را فراموش کرد و به آنچه در واقعیت وجود دارد، توجه کرد.
هوش مصنوعی: زمانی که رشد و افزایش ما تنها با کاهش همراه باشد، بهتر است برای مدت کوتاهی همچون ماه نو به خود ببالیم و خود را بالا و آرام نگه داریم.
هوش مصنوعی: چشم خود را از زیبایی‌های موی و زلف دلربا بپوشان و سعی کن این خواب آشفته را که در دل داری، درک کنی.
هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی مثل حلاج (که به خاطر اعتقاداتش به دار آویخته شد) به حقیقت نزدیک شوی، پس لب از راستگویی ببند و ریسمانی که به گردن خودت می‌پیچی را محکم بچسب.
هوش مصنوعی: به خاطر سنگینی خواب، این کاروان به آرامی حرکت می‌کند و دل‌ها پر از درد و غم است، مانند زنگ چرخ که به آرامی ناله می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر کسی نسبت به تو بی‌خبر و نادان باشد، نباید به حرف‌های او توجه کنی و بر اساس آنها قضاوت کنی. به سخنان کسانی که از واقعیت آگاه نیستند، گوش نده و بی‌توجهی کن.
هوش مصنوعی: وقتی به کسانی که بینش و درک عمیق دارند، چیزهای خودت را ارائه می‌کنی، باید به دقت و با احتیاط، ارزش آنها را بسنجی و در نظر بگیری.
هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از شور و هیجان است، صائب (شاعر) به این نکته اشاره دارد که چیزی از آن به دست نمی‌آید، همچون تخم کیهانی که در خاک خود کاشته شده است. اگرچه تلاش و کوشش در این عالم وجود دارد، اما نتیجه‌ای به همراه نخواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون نبینم من جمالت صد جهان خود دیده گیر
چون حدیث تو نباشد سر سر بشنیده گیر
ای که در خوابت ندیده آدم و ذریتش
از کی پرسم وصف حسنت از همه پرسیده گیر
چون نباشم در وصالت ای ز بینایان نهان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.