دل از هجوم نشتر آزار وا شود
چون غنچه ای که در بغل خار وا شود
هر دیده نیست محرم آن چاک پیرهن
تا بر رخ که این در گلزار وا شود
همتاب شد چو رشته، یکی زود می شود
مشکل که از میان تو زنار وا شود
باشد همان به حسرت آن چشم نیمخواب
چشمم اگر به دولت بیدار وا شود
حوران برآورند سر از روزن بهشت
هر جا دهان یار به گفتار وا شود
در هر دلی که خرده رازی نهفته هست
چون غنچه بیشتر به شب تار وا شود
جانی که داشت شکوه ز تنگی لامکان
در تنگنای چرخ چه مقدار وا شود
نادان شود ز تیرگی جهل هرزه نال
قفل دهان سگ به شب تار وا شود
دلهای سخت را بود آتش نسیم صبح
پیکان یار در دل افگار وا شود
جوش بهار، بلبل خونین دل مرا
فرصت نداد غنچه منقار وا شود
در موسمی که غنچه پیکان شکفته شد
صائب مرا نشد گره از کار وا شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت‌ها به بیان احساسات عمیق و پیچیده انسانی می‌پردازند. شاعر از دل داغدار و آسیب‌دیده‌ای صحبت می‌کند که به دلیل محبت و عشق، درد را تحمل می‌کند و همچون غنچه‌ای در میان خارها باز می‌شود. او به زیبایی‌های عشق و رازهایی که در دل‌ها نهفته است اشاره می‌کند و همچنین به مشکلات و تنگنایی که زندگی به همراه دارد. در نهایت، شاعر از غنچه‌ای سخن می‌گوید که نتوانسته است شکوفا شود، نمادی از فرصت‌هایی که از دست رفته‌اند و آرزوهای برآورده‌نشده. اشعار به زیبایی تمایز بین عشق، حسرت و آرزو را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: دل از شدت درد و آزار مانند غنچه‌ای باز می‌شود که در آغوش خار قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: هر چشمی لیاقت دیدن زیبایی‌های خاص را ندارد، تا زمانی که این زیبایی‌ها آشکار شوند و به چشم عموم بیایند.
هوش مصنوعی: هرگاه دو چیز به هم متصل باشند، اگر یکی از آنها دچار مشکل شود، به سرعت بر دیگری نیز تأثیر می‌گذارد و او نیز دچار مشکل خواهد شد. اگر از وسط ارتباطشان جدا شوند، این مشکل بیشتر نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: بهتر است که من همچنان به حسرت آن چشم نیمه‌بیدار خودم بسنده کنم، اگر بیداری به من دولت و خوشبختی بدهد.
هوش مصنوعی: زیبا رویان از روزنه های بهشت سر بر می‌آورند، هر کجا که لبان یار به سخن باز شود.
هوش مصنوعی: در هر قلبی که یک راز کوچک وجود دارد، مثل غنچه‌ایی که در شب تار بیشتر باز می‌شود، آن راز به تدریج خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: آیا روحی که از تنگی مکان ناله می‌کند، در محدودیت‌های زندگی چه اندازه می‌تواند آزاد شود؟
هوش مصنوعی: افراد نادان به دلیل نادانی خود در تاریکی گرفتار می‌شوند و مانند سگی که در شب با دهن قفل شده ناله می‌کند، نمی‌توانند به درستی سخن بگویند یا خود را بیان کنند.
هوش مصنوعی: دلهای سرد و بی‌احساس، با نسیم صبح مانند آتش گرم می‌شوند و عشق معشوق باعث می‌شود که این دل‌ها باز شوند و نرم گردند.
هوش مصنوعی: جوانه‌های بهاری و نشاط آن نتوانستند به بلبل غمگین من فرصتی بدهند تا گلبرگش باز شود و شکوفا گردد.
هوش مصنوعی: در زمانی که غنچه‌ها باز شدند و زیبایی‌های طبیعت جلوه‌گری کردند، هنوز مسائل و مشکلات من حل نشده باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.