در گنه اشک ندامت ز جگر برخیزد
این سحابی است که از دامن تر برخیزد
باده در چشم و دل پاک پریزاد شود
قطره چون در صدف افتاد گهر برخیزد
به شکر یا به نوای شکرین پیوندد
هر که از خاک چو نی بسته کمر برخیزد
از حریصان نرود حرص زر و سیم به مرگ
تشنه از خواب همان تشنه جگر برخیزد
غفلت نفس دو بالا شود از موی سفید
سگ محال است که از خواب سحر برخیزد
خانه کعبه مقصود سویدای دل است
گرد هستی اگر از پیش نظر برخیزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مضامین گناه، ندامت و تلاش برای رسیدن به رشد و آگاهی پرداخته است. اشک ندامت از دل برخاسته و بازگشت به پاکی و شفافیت را نشان میدهد. اشاره به اینکه باده (نماد عشق و معرفت) با چشم و دل پاک باعث شکوفایی انسان میشود و هنر زندگی در عین حال به درک واقعیتها و فرار از حرص و طمع است. در نهایت، خانه کعبه به عنوان هدفی والای روحانی شناخته میشود که باید از زوایای مختلف دنیا و غفلتها فاصله گرفت تا به آن رسید.
هوش مصنوعی: زمانی که انسان به خاطر گناهی که مرتکب شده است، از دلش اشکی پر از پشیمانی بریزد، این اشک شبیه به ابری است که از زمین مرطوب و تر، بلند میشود.
هوش مصنوعی: وقتی که باده به چشم و دل یک موجود زیبا ریخته شود، همانطور که وقتی قطرهای آب در صدف قرار میگیرد، مرواریدی گرانبها شکل میگیرد.
هوش مصنوعی: هر که از خاک برخیزد و به شکر و لحن شیرین ارتباط برقرار کند، گویی به زیبایی و لطافت پیوسته است.
هوش مصنوعی: افراد حریص هرگز از طمع به طلا و نقره دست برنمیدارند. حتی مرگ هم نتوانسته آنها را از خواب بیدار کند و تشنگی در وجودشان همچنان باقی است.
هوش مصنوعی: اگر انسان در غفلت و بیتوجهی به سر ببرد، مانند موی سفید سگ که نشانه پیری و فراموشی است، هرگز نخواهد توانست از خواب عمیق بیدار شود و به واقعیتهای زندگی توجه کند.
هوش مصنوعی: خانه کعبه هدف و آرزوی عمیق دل است، حتی اگر از دنیای مادی و ظاهری دور شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.