لطف و قهر زمانه هر دو یکی است
گره دام و دانه هر دو یکی است
پشت و رو نیست کار دنیا را
شب و روز زمانه هر دو یکی است
دیده خوابناک غفلت را
صور حشر و فسانه هر دو یکی است
خنده برق در سبکسیری
با نشاط زمانه هر دو یکی است
خاکساران بی تعین را
مسند و آستانه هر دو یکی است
نقد باشد قیامت عاشق
پیش ما گور و خانه هر دو یکی است
نیست از هم جدا دل و دلدار
چون دو لب، این دو دانه هر دو یکی است
جلوه آب خضر در ظلمات
با شراب شبانه هر دو یکی است
خانه با یار خانگی زیباست
ورنه زندان و خانه هر دو یکی است
ما که از بال خویش در قفسیم
بیضه و آشیانه هر دو یکی است
نسبت کشتی شکسته ما
با کنار و میانه هر دو یکی است
صائب این آن غزل که تنها گفت
بد و نیک زمانه هر دو یکی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به همسانی و یگانگی دو جنبه متضاد زندگی اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که نه تنها لطف و قهر زمانه یکسان‌اند، بلکه دیگر دوگانگی‌ها مانند روز و شب، غفلت و بیداری، شادی و اندوه، و حتی زندگی و مرگ نیز تأکید بر همین یگانگی دارند. شاعر به این نکته می‌پردازد که دل و دلدار و همچنین زندگی و زندان در ذات خود بدون تفاوت‌اند. به‌طور کلی، مفاهیم زیبایی و تلخی، عشق و جدایی، و خوشبختی و بدبختی در واقع یکی بوده و همگی بخشی از تجربه انسانی محسوب می‌شوند.
هوش مصنوعی: در این دنیا، هم لطف و رحمت زمانه و هم سختی و قهر آن، در نهایت به یک امر مرتبط هستند. همچنین، دام و دانه نیز به نوعی با هم گره خورده‌اند و هر دو به یک نتیجه منتهی می‌شوند.
هوش مصنوعی: کارهای دنیا همواره به یک شکل هستند و در واقع تفاوتی در روز و شب وجود ندارد. زمان همواره در حال پیش رفتن است و هیچ چیز به طور ثابت و دائمی نیست.
هوش مصنوعی: چشم خواب‌آلود و غافل، نه تفاوتی با روز قیامت دارد و نه با داستان‌های عالی و شگفت‌انگیز؛ هر دو یکسان هستند.
هوش مصنوعی: لبخند و شادی در زندگی مانند درخشش و نشاطی است که در روزهای خوشحالی تجربه می‌کنیم. هر دو این احساسات به نوعی تغییرپذیر و زودگذر هستند و به ما نشان می‌دهند که زندگی پر از لحظات رنگارنگ و متنوع است.
هوش مصنوعی: افراد خاکی و متواضع، چه در جایگاه و مقام و چه در حالتی دیگر، هیچ تفاوتی ندارند و همه در نهایت به یک مقصد و هدف مشترک می‌رسند.
هوش مصنوعی: عشق واقعی ما را از دنیا و مادیات بی‌نیاز می‌کند، به طوری که در برابر عشق، حتی مرگ و زندگی نیز اهمیت چندانی ندارند.
هوش مصنوعی: دل و کسی که دوستش داریم، از هم جدا نیستند. مثل دو لب که به هم نزدیک‌اند، این دو وجود نیز به هم وابسته و یکپارچه‌اند.
هوش مصنوعی: زیبایی و روشنی چشمه آب خضر در تاریکی شب، و لذت نوشیدن شراب، هر دو به نوعی مشابه و یکسان هستند.
هوش مصنوعی: زندگی در کنار محبوب و یار، زیبا و دلپذیر است، اما اگر همسری نباشد، تفاوتی بین خانه و زندان وجود ندارد.
هوش مصنوعی: ما که در قفس هستیم و آزادی‌امان را از دست داده‌ایم، می‌دانیم که هم تخم‌مرغ و هم آشیانه به نوعی از یکدیگر سرچشمه می‌گیرند و به حالت محدود و بسته ما اشاره دارند.
هوش مصنوعی: کشتی شکسته ما، چه به ساحل نزدیک شود و چه در وسط دریا قرار داشته باشد، هر دو حالتی مشابه دارند.
هوش مصنوعی: صائب می‌گوید که این اشعار نشان‌دهنده این حقیقت است که خوب و بد زمانه در نهایت یکی هستند و هیچ‌یک از آنها به تنهایی نمی‌تواند کامل باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.