نه خط ز خال لب یار سر برآورده است
که در هوای شکر، مور پر برآورده است
میان شبنم و گل، پرده حجاب شده است
ترا کسی که ز اهل نظر برآورده است
سبک عنانی زلف از تپیدن دلهاست
ز بیقراری ما، دام پر برآورده است
زخنده اش جگر خاک شکرستان است
لبی که مور مرا از شکر برآورده است
تو شیشه جان غم خود خور که عشق سنگین دل
مرا چو کبک به کوه و کمر برآورده است
به خون باده گلرنگ تشنه زان شده ام
که از حریم توام بیخبر برآورده است
به لامکان حقیقت کجا رسد زاهد؟
که زهد بر رخش از قبله، در برآورده است
مشو ز لاله سیراب و داغ او غافل
که لیلیی ز سیه خانه سر برآورده است
همای عشق که افلاک سایه پرور اوست
در آشیانه ما بال و پر برآورده است
مگر به فکر لب او فتاده ای صائب؟
که ناله های تو رنگ دگر برآورده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وصف زیباییها و جذابیتهای معشوق میپردازد. او از خط خال لب معشوق شروع میکند و به تأثیر آن بر دلها اشاره میکند. شعر نشان میدهد که عشق و زیبایی معشوق چقدر بر روح و جان عاشق تأثیرگذار است. شاعر از درد و شوق ناشی از عشق میگوید و تأکید میکند که زیباییهای معشوق باعث شیدایی و بیقراری او شده است. در نهایت، شاعر به تأمل در معنای عشق و زهد میپردازد و میگوید که عشق واقعی فرای زهد و مقامات ظاهری است. در کل، شعر در پی بیان احساسات عمیق عاشقانه و جستجوی معنا در عشق است.
هوش مصنوعی: نه به خاطر زیبایی خاص لب یار، بلکه به دلیل عشق و محبت آنهاست که شوق و فریبایی را در روح و دل آدمها ایجاد میکند.
هوش مصنوعی: در میان قطرات شبنم و گل، حجاب و پردهای وجود دارد. کسی که اهل فهم و درک است، توانسته تو را از این پرده و حجاب خارج کند.
هوش مصنوعی: زلف پرپشت و نرم او به خاطر تپشهای دلهای بیقرار ما به این حالت درآمده است و تشکیل دامی زیبا را داده است.
هوش مصنوعی: لبخند او مانند نمک روی زخم دل من است و آن لبهایی که با شکر به من آرامش میدهند، مانند موری هستند که مرا از غمهایم نجات دادهاند.
هوش مصنوعی: غم و اندوه خود را در دل نگهدار، زیرا عشق شدید و سنگین من مانند کبکی که در کوه و دشت پرواز کند، همه جا به پرواز در آمده است.
هوش مصنوعی: من به خاطر خواستهای عمیق و عشق به تو، همچون گلی رنگی در دنیای پر از درد و تشنگی به سر میبرم، در حالی که از حضور و محبت تو بیخبر ماندهام.
هوش مصنوعی: زاهد، چگونه میتواند به حقیقتی که ورای امکانات است برسد، در حالی که زهد او تنها به ظواهر و سمتوسوی دنیوی محدود شده است؟
هوش مصنوعی: به خودت بیا و از غم و رنج دیگران غافل نشو که در دل تاریکیها، عشق و زیباییهایی مانند لیلی ظهور میکنند.
هوش مصنوعی: پرندهای که عشق را در آسمانها پرورش میدهد، در خانه ما نشسته و بال و پرش را باز کرده است.
هوش مصنوعی: آیا به فکر لبان او افتادهای، صائب؟ که درد و نالههای تو حال و هوای دیگری پیدا کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز خاک همچون هدف هر که سر برآورده است
به جرم سرکشی از تیر پر برآورده است
دلم چو برگ خزان دیده باز می لرزد
که آه سرد دگر از جگر برآورده است؟
تو چون ز خویش توانی برآمد ای زاهد؟
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.