خط سبزی که به گرد رخ او گردیده است
دفتر دعوی خورشید به هم پیچیده است
برگریزان تو خوشتر بود از گلریزان
در بهار آن که ترا دیده چه گلها چیده است
پله نشو و نما نیست به این رعنایی
سرو از نسبت قد تو چنین بالیده است
گر نه آیینه حذر دارد ازان غمزه، چرا
زره از جوهر خود زیر قبا پوشیده است؟
تا قیامت گرهش باز نگردد چون خال
هر که را فکر سر زلف به هم پیچیده است
شور مرغان چمن حوصله سوزست امروز
گل بیدرد به روی که دگر خندیده است؟
غافل از خال و خط و زلف و دهان تو شده است
ساده لوحی که به خورشید ترا سنجیده است
می ربایند ز هم لاله رخان دست بدست
تا به پای تو حنا چهره خود مالیده است
ماه از شرم عذار تو حصاری شده است
این نه هاله است که بر گرد قمر گردیده است
گر شود شبنم فردوس همان رو به قفاست
عرقی کز رخ آن ماه جبین غلطیده است
دل صد پاره به شیرازه نمی گردد جمع
رشته بیهوده بر این دسته گل پیچیده است
می شود واصل دریای حقیقت چو حباب
هر که صائب نظر از هستی خود پوشیده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت محبوبی میپردازد که صاحبان آن ویژگیها به شدت تحت تأثیر او قرار دارند. شاعر با استفاده از تشبیهها و استعارهها به زیبایی چهره و اندام محبوب اشاره میکند، و نشان میدهد که این زیبایی نه تنها دلها را میرباید بلکه طبیعت و بخشهای مختلف وجود انسان را تحت تأثیر قرار میدهد. در متن، از ترکیباتی مانند "خط سبز"، "پله نشو و نما"، "زره جوهر"، و "ماه از شرم" برای توصیف جذابیت و اثر آن استفاده شده است. همچنین، به تأثیرات عمیق عشق و زیبایی بر روح و دل انسانها اشاره میشود. در نهایت، شاعر بیان میکند که حقیقت عشق و زیبایی عمیقتر از آن است که در ظاهر به چشم میآید.
هوش مصنوعی: خط سبزی که دور چهرهاش را احاطه کرده، به نوعی نشاندهندهی نبردی است که با خورشید در گرفته، گویی که این دو در رقابتی چشمگیر قرار دارند.
هوش مصنوعی: از افتادن برگهای تو به مراتب زیباتر است از باریدن گلها در بهار، زیرا آن کسی که تو را دیده، چه گلها که برایت نچیده است.
هوش مصنوعی: سرو به خاطر قامت زیبا و رعنای تو اینگونه خوشنما شده و رشد کرده است. تو به قد و زیباییات نمیتوانی به سادگی و بدون زحمت رشد کنی.
هوش مصنوعی: اگر آیینه از آن ناز و غمزه دوری کند، پس چرا زره خود را که از جوهر است زیر لباس پنهان کرده است؟
هوش مصنوعی: تا ابد مشکل کسی که درگیر افکار و خیالات عاشقانه است، حل نخواهد شد؛ مانند خالی که روی پوست باقی میماند.
هوش مصنوعی: همین امروز صدای شاد پرندگان در چمن که دل را میسوزاند به گوش میرسد. چه خوب که گل بیدرد، دیگر لبخند زده و شاداب است.
هوش مصنوعی: سادهدلی است که به جای زیباییهای تو، تو را با خورشید مقایسه میکند و از جزئیات خاصی مثل خال و خط و زلف و لبهای تو غافل است.
هوش مصنوعی: لالههای زیبای گل، به طور غیرمستقیم در حال انتقال زیباییهای خود به یکدیگر هستند. این زیبایی نشاندهنده عشق و توجهی است که به پای محبوب، برای زیباتر شدن و دلربایی بیشتر گذاشته شده است.
هوش مصنوعی: ماه به خاطر زیبایی و لطافت چهرهات در حالتی از شرم و حیا قرار گرفته و به دور آن حصاری ایجاد شده است. این فقط یک هاله نور نیست که دور قمر به چشم میخورد.
هوش مصنوعی: اگر شبنم بهشتی شود، آن وقت عرقی که از چهره آن ماه زیبا فرو ریخته، به زمین خواهد افتاد.
هوش مصنوعی: دلهای پاره پاره هرگز به هم جمع نمیشوند. تلاش برای نزدیک کردن این تکههای پاره، مثل این است که بیثمر بر روی یک دسته گل بینظیر، کار کنیم.
هوش مصنوعی: حقیقت مانند یک دریا است که افرادی که با دیدی روشن و دقیق به زندگی نگاه میکنند، میتوانند به عمق آن دسترسی پیدا کنند. اما آنهایی که از واقعیت وجودی خود غافل هستند، تنها به سطح مانند حباب میمانند و به عمق نمیرسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.