هر چه جز گوهر عشق است درین بحر کف است
هر حیاتی که نه در عشق سرآید تلف است
نعل وارون نکند راست روان را گمراه
چه زیان دارد اگر پشت کمان بر هدف است؟
روی خورشید نباشد به نقابی محتاج
روشنی گوهر بی قیمت ما را صدف است
می رسد کلفت ایام به ارباب کمال
تا هلال است مه آسوده ز رنج کلف است
مصحف روی بتان را نبود نقطه سهو
کوکب خال به هر جا که بود در شرف است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت و ارزش عشق در زندگی اشاره دارد و میگوید که هر چیزی که از عشق دور باشد، در واقع بیارزش و زوالپذیر است. عشق، نجاتدهنده و راهمایی است که نمیگذارد فرد به بیراهه برود. همچنین بر این نکته تأکید دارد که عشق و روشنایی آن نیازی به تظاهر و نقاب ندارد، زیرا خودش به خودی خود ارزشمند است. در نهایت، شاعر به گذر زمان و اثر آن بر انسانها و همچنین بر جذابیتهای ظاهری اشاره میکند، و بیان میکند که آنچه واقعاً ارزشمند است، عشق است که همیشه با کمال و زیبایی همراه است.
هوش مصنوعی: هر چیزی که به جز عشق ارزش و اهمیت داشته باشد، مانند حبابی در دریاست. هر زندگیای که نتواند در عشق جاری شود، بیفایده و نابود است.
هوش مصنوعی: اگر مسیر درست را دنبال کنی، به هیچوجه آسیب نمیبینی، چرا که حتی اگر چیزی در ظاهر نادرست به نظر برسد، در نهایت ممکن است به هدف اصلی نایل شوی.
هوش مصنوعی: به روشنی و زیبایی ما نیازی به پوشش و تزیینات ندارد، چرا که ارزش واقعی ما همچون مروارید در صدف نهفته است.
هوش مصنوعی: زمان به صاحب کمال میرسد و در این زمان، ماه در آرامش و بدون زحمت به زیبایی خود میتابد.
هوش مصنوعی: کتاب مقدس مانند نشانی ندارد و نقطهگذاریاش نامشخص است، اما لکهای شبیه به ستاره در هر جایی که باشد، نشانهای از زیبایی و توجه به خود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.