چهره خورشید زرد از درد بی زنهار کیست؟
زخم دامن دار صبح از غمزه خونخوار کیست؟
نقطه خاک از که چون ناقوس می نالد مدام؟
آسمان از کهکشان در حلقه زنار کیست
قمری از کوکو چه می جوید درین بستانسرا؟
گوش گل پهن این چینن از حسرت گفتار کیست؟
جلوه آن گل برون است از جهان رنگ و بو
سینه هر غنچه ای گنجینه اسرار کیست؟
سنبل از رشک سر زلف که دارد پیچ و تاب؟
جوش خون لاله زار از غیرت رخسار کیست؟
می کشد در پرده دل همچو صیادان نفس
غنچه گل در کمین گوشه دستار کیست؟
دیده بانی هست لازم کاروان خفته را
عالمی در خواب ناز از دیده بیدار کیست؟
کار عاشق نیست غمازی، ولی حال مرا
هر که بیند این چنین آشفته، داند کار کیست
صائب از کلک تو شد آفاق پر برگ و نوا
این قدر برگ و نوا در غنچه منقار کیست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با سوالاتی بلاغی و استعاری به توصیف حالات و احوالات مختلف زندگی و عشق می‌پردازد. او از چهره‌ی خورشید، زخم صبح، ناله‌ی خاک، و دل‌انگیزی گلها سخن می‌گوید و به جستجوی معانی عمیق در طبیعت و عشق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری نظیر قمری و کوکب، احساسات و حسرت‌ها را به تصویر می‌کشد و در نهایت به وضعیت دل عاشق و آشفته‌گی‌های او اشاره می‌کند. این اشعار به نوعی در جستجوی پاسخ به سوالات وجودی و بیان احساسات عمیق انسانی است.
هوش مصنوعی: چهره‌ی خورشید به خاطر دردی که بدون هیچ گونه راه نجاتی به آن مبتلا شده، زرد است. و زخم‌هایی که صبح به خاطر نگاه تیز و خشونت‌آمیزش به دامنش افتاده، ناشی از چه کسی است؟
هوش مصنوعی: خاک به چه کسی شکایت می‌کند که همیشه مانند ناقوس ناله می‌کند؟ و از کدام ستاره در کهکشان است که در حلقه‌ی زینت قرار دارد؟
هوش مصنوعی: قمری در این باغ چه امیدی دارد؟ چه کسی غیر از گل، این درد دل را می‌فهمد؟
هوش مصنوعی: زیبایی آن گل در دنیای رنگ‌ها و عطرها نمایان است، اما درون هر غنچه‌ای رازهای پنهانی نهفته است که به چه کسی تعلق دارد؟
هوش مصنوعی: سنبل به خاطر زیبایی و جذابیت موی کسی احساس حسادت می‌کند. از طرف دیگر، گل لاله هم به خاطر غیرت و زیبایی چهره کسی، خونش به جوش آمده است.
هوش مصنوعی: دل مانند صیادانی است که به دقت در کمین نشسته‌اند تا نفس غنچه‌ای را بکشند. در این تصویر، پرسشی وجود دارد که این افراد چه کسانی هستند که در سایه و در پنهانی به این کار مشغولند.
هوش مصنوعی: برای یک کاروان خفته، وجود یک نگهبان ضروری است تا مراقب آن باشد. در میان افرادی که در خواب هستند، پرسشی وجود دارد: چه کسی از میان آنها بیدار و هوشیار است؟
هوش مصنوعی: عاشقان به دیگران بد نمی‌گویند، اما اگر کسی حال مرا این‌گونه آشفته ببیند، به راحتی متوجه می‌شود که معشوق من چه کسی است.
هوش مصنوعی: به لطف قلم تو، زیبایی و موسیقی در جهان پخش شده است. اما در غنچه منقار، چه کسی قادر است به اندازه این زیبایی و صدا را بیافریند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یار ما را یار بسیارست تا او یار کیست
دل بسی دارد ندانم، زان میان، دلدار کیست
خاک پایش را تصور می‌کند در چشم خویش
هر کسی تا کحل چشم دولت بیدار کیست
میدهم جان و ستانم عشوه، این داد و ستد
[...]
باز چشمم درفشان از لعل گوهربار کیست
اشک من زین گونه گلگون از گل رخسار کیست
زیر دیوار تو هر شب زار نالم تا سحر
بر لب بام آ شبی کین ناله های زار کیست
چشم می دارند خلقی دیدن رویت به خواب
[...]
این عمارتهای شیرین ترا معمار کیست
جان فدای طبعش این معمار شیرین کار کیست
زخم کاویدن بر او الماس بستن کار کیست
رسم غم خواری نکو می داند این غمخوار کیست
مشتری بودن نه حد ماست در بازار دوست
چشم بستن از متاع، آخر ببین بازار کیست
این وصال جاودان، وین لطف روز افزون، دلا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.