خط عنبر بار گردی از بهار حسن اوست
خضر کمتر سبزه ای از جویبار حسن اوست
گل که از شبنم گذارد هر سحر عینک به چشم
در کمین مصحف خط غبار حسن اوست
از تماشای خط او چشم روشن می شود
سرمه چشم تماشایی غبار حسن اوست
آفتابی کز شفق رخسار در خون شسته است
داغ ناخن خورده ای از لاله زار حسن اوست
شب که هر تارش به آشوب دگر آبستن است
سایه زلف پریشان روزگار حسن اوست
صبح این خمیازه ها بر ساغر او می کشد
لرزه خورشید تابان از خمار حسن اوست
غنچه را فکر دهان او بهم پیچیده است
سینه گل چاک چاک از خار خار حسن اوست
دل که از شوخی جهانی را به تنگ آورده است
غنچه پژمرده ای از شاخسار حسن اوست
خاک راه اوست با آن لنگر تمکین زمین
آسمان با این تجمل پرده دار حسن اوست
گرچه حسن او نگنجد در زمین و آسمان
دیده هر ذره ای آیینه دار حسن اوست
سرو و گل را پرده عشق نهانی کرده اند
شور مرغان چمن از نوبهار حسن اوست
از بهار آفرینش آنچه می آید به کار
روزگار عشق ما و روزگار حسن اوست
یک نگاه آشنا هرگز ز چشم او ندید
گرچه صائب مدتی شد در دیار حسن اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوقهای پرداخته است و از او به عنوان نمادی از زیباییهای طبیعت و عشق یاد میکند. شاعر با استفاده از تشبیهات زیبا، حسن او را به خطی دلنشین، گلها، شبنم، آفتاب و غنچهها تشبیه میکند و میگوید که زیبایی او فراتر از آن است که در زمین و آسمان گنجانده شود. در هر مصراع، نشانههایی از عشق و شیفتگی نسبت به این معشوقه دیده میشود و تمامی جزئیات طبیعت به نوعی به زیبایی او مرتبط است. شاعر در نهایت اشاره میکند که با وجود مدت زمان طولانی که در دیار او بوده، هنوز هم از نگاه آشنا و زیباییاش بینصیب مانده است.
هوش مصنوعی: خط عنبر او همانند نشانهای زیبا از بهار است و گرما و لطافت آن کمتر از سبزهای نیست که در کنار جویباری زنده و خرم قرار دارد.
هوش مصنوعی: گل که هر صبح با شبنم بیدار میشود، مانند کسی است که عینک به چشم دارد و در انتظار کتابی است که خطی از زیبایی او را در خود دارد.
هوش مصنوعی: وقتی به زیبایی خط او نگاه میکنم، چشمانم پر از شگفتی و تماشای او میشود، زیرا زیبایی او همچون غباری دلنشین در چشمهایم نشسته است.
هوش مصنوعی: خورشیدی که از افق سر برآورده و چهرهاش از خون غروب رنگین است، نشان از عمیقترین عشق و زیبایی او دارد که مانند اثر ناخن بر گل لاله، در دل مینشیند.
هوش مصنوعی: در شب، هر تار و پرش که دچار آشوب و تغییر است، سایه و تأثیر زلفهای آشفتهی روزگار زیبایی او را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: صبح با خمیازههایش بر لیوان شراب او تأثیر میگذارد و این در حالی است که خورشید زیبا به خاطر جذابیت او در حال لرزش است.
هوش مصنوعی: غنچه به این فکر است که چه شکلی از دهان خود بگشاید. گل هم به خاطر زیبایی و ظرافتش زخمها و آسیبهای زیادی را تحمل کرده است.
هوش مصنوعی: دل که از شوخی و بیاحساسی دنیا به ستوه آمده، همانند غنچهای پژمرده از زیباییهای اوست.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و عظمت محبوب اشاره دارد و بیان میکند که خاکی که در راه اوست به مانند لنگری است که زمین و آسمان را در برابر جلال و زیبایی او نگهداشته است. به عبارتی دیگر، همه چیز تحت تأثیر زیبایی و عظمت او قرار دارد و وجود او باعث نظم و هماهنگی میان زمین و آسمان میشود.
هوش مصنوعی: هرچند زیبایی او در این زمین و آسمان نمیگنجد، اما هر ذرهای از موجودات، نمایانگر زیبایی اوست.
هوش مصنوعی: محبت پنهانی باعث شده تا درختان سرو و گلها زیبا و دلربا به نظر برسند. نشانههای سرزندگی و شادابی پرندگان چمن به خاطر زیبایی و جلوههای معشوقهاش است.
هوش مصنوعی: آنچه در بهار آفرینش به وجود میآید، برای روزهای عاشقی من و روزهای زیبایی اوست.
هوش مصنوعی: هرگز نتوانستم نگاهی آشنا از او ببینم، هرچند صائب سالهاست که به دیار زیبایی او آمده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.