در حریم سینه عشاق، غم نامحرم است
در نزاکت خانه آیینه، دم نامحرم است
باده روحانیان را ساغری در کار نیست
در خرابات محبت جام جم نامحرم است
می کند مغشوش، جوهر صفحه آیینه را
نامه ما ساده لوحان را رقم نامحرم است
صبح را در خلوت روشن ضمیران بار نیست
در دل یکتای ما تیغ دو دم نامحرم است
تا سر مویی تعلق هست، محرومی بجاست
هر که این زنار دارد، در حرم نامحرم است
فکر دنیا ره ندارد در حریم اهل دل
جغد ماتم پیشه در باغ ارم نامحرم است
در گذر ای ابر گوهربار از گلبانگ رعد
لاف همت بر لب اهل کرم نامحرم است
پر برون آرم مگر چون مور از اقبال عشق
ورنه در راه طلب نقش قدم نامحرم است
هیچ برهانی برای کذب چون سوگند نیست
راستی چون پرده بردارد، قسم نامحرم است
چون غبار خط برآرد سر ز کنج آن دهان
هر که دارد گرد هستی در حرم نامحرم است
چاک کن صائب دل خود را که در زلف سخن
هر که در دل شق ندارد چون قلم، نامحرم است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف عشق و عشقورزی و در عین حال محدودیتها و ممنوعیتهای آن میپردازد. شاعر به نکاتی اشاره میکند که در فضای عاشقانه، چیزهایی چون غم، دنیا، و هر آنچه که نامحرم باشد، جایی ندارند. او به محدودیتهایی که در عشق وجود دارد و همچنین به خلوص و پاکی عشق پرداخته و بیان میکند که هر چیز غیرضروری و غیردلخواه در این حریم جایی ندارد. به نوعی، این شعر دعوت به محبت خالص و دوری از هر چیز بیاساس و حاشیهای است.
هوش مصنوعی: در دل عاشقان، غم جایی ندارد و در جایی که آینهها هستند، هیچ کلام بیجا و ناپسند جایی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: در میان عارفان، نوشیدنیای وجود ندارد که به سادگی در دسترس باشد و در مکانهای ریاکارانه، عشق واقعی به دست نمیآید و کسی حق دسترسی به حقیقت عشق را ندارد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حقیقت و واقعیت، در زمینههای مختلف میتواند به راحتی تغییر کند و ما انسانها، با ذهنهایی ساده و گاه نا آگاه، نمیتوانیم آنچه را که واقعاً وجود دارد به درستی درک کنیم. در واقع، آنچه ما میبینیم و میفهمیم، ممکن است از آنچه که واقعاً هست، بسیار دور باشد.
هوش مصنوعی: صبح در فضای خلوت و روشن انسانهای آگاه و پاکدل، جایگاه خود را دارد، اما در دل فردی که تنها به یک خدا ایمان دارد، دوگانگی و مخالفت جایی ندارد.
هوش مصنوعی: هر کس که به یک چیز کوچک وابسته باشد، باید از نعمتها محروم بماند. آن کسی که در دل خود وابستگی به دنیای مادّی دارد، نمیتواند در محیطی پاک و بینقص حضور داشته باشد.
هوش مصنوعی: اندیشههای دنیوی در وجود دلهای پاک و اهل معرفت جایگاهی ندارد. مانند جغدی که در باغ ارم، جایی بسیار زیبا و مقدس، حضور دارد، ولی به خاطر حال و هوای خود، نمیتواند در آنجا پذیرفته شود و نامحرم به حساب میآید.
هوش مصنوعی: ابر پر از گوهر به آرامی عبور کن، زیرا صدای رعد نمیتواند باعث بزرگمنشی اهل کرم شود، چرا که این امر برای آنها بیاحترامی است.
هوش مصنوعی: تنها زمانی که عشق پیش آید و خوشبختی نصیبم شود، میتوانم با افتخار و جسارت قدم در راه طلب بگذارم؛ وگرنه در این مسیر، ردپای من به حریمهای نا آشنا و نامناسب خواهد رسید.
هوش مصنوعی: هیچ دلیلی برای اثبات دروغ به اندازه قسم و سوگند قوی نیست، اما زمانی که حقیقت روشن میشود، سوگند به عنوان یک چیز غیرمجاز و ناروا تلقی میشود.
هوش مصنوعی: وقتی غبار خط از کنج آن دهان بیرون بیفتد، هر کس که آثاری از هستی و وجود در خود دارد، در حضور نامحرم است.
هوش مصنوعی: دل خود را از افکار و احساسات ناخوشایند خالی کن، زیرا کسی که در دل خود جایگاه عشق و صفا ندارد، نمیتواند به زیباییها و نکتههای دلنشین کلام دست یابد و در این راستا، او ناخواسته از معرفت و فهم دور خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عشق چون آمد به دل در سینه غم نامحرم است
در دیار حاکم عادل ستم نامحرم است
اهل دل را نقش پا گر در حرم نامحرم است
من به جایی می روم کانجا قدم نامحرم است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.