هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره می‌کند. او از چرخش دایره‌ای و نور ماه سخن می‌گوید و از او می‌پرسد آیا خود را به دور از دایره خواسته‌های او رها کرده است. در واقع، شاعر احساس می‌کند که محبوبش نمی‌تواند از دایره زیبایی و جذابیت خود خارج شود و این دایره به او جلال و شکوه می‌بخشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره می‌کند. او از چرخش دایره‌ای و نور ماه سخن می‌گوید و از او می‌پرسد آیا خود را به دور از دایره خواسته‌های او رها کرده است. در واقع، شاعر احساس می‌کند که محبوبش نمی‌تواند از دایره زیبایی و جذابیت خود خارج شود و این دایره به او جلال و شکوه می‌بخشد.
هوش مصنوعی: تو در چرخشی دائمی و ناعادلانه به سر می‌بری و در کنار نور ماه، زیبایی‌ات بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: ای ماه، آیا تو از دایره‌ای که آرزوهای من را شامل می‌شود، خارج گشتی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تو لاله سُرخ و لؤلؤ مکنونی
من مجنونم تو لیلی مجنونی
تو مشتریان با بضاعت داری
با مشتریان بی بضاعت چونی
ای شاه نگویمت که چون گردونی
زیراکه به قدر و جاه از او افزونی
از قدر و محل همی ندانم چونی
گویی‌که ز وهم آدمی بیرونی
تو لاله سرخ و لؤلؤ مکنونی
من مجنونم تو لیلی مجنونی
تو مشتریان با بضاعت داری
با مشتریان بی‌بضاعت چونی
گفتم که چونی مها خوشی محزونی
گفتا مه را کسی نپرسد چونی
چون باشد طلعت مه گردونی
تابان و لطیف و خوبی و موزونی
دی دیده به دل گفت که چرا پر خونی؟
ز آن سلسله زلف چرا مجنونی؟
من دیده‌ام از برای او پر خونم
آخر تو ندیده‌ای، چرا پر خونی؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.