الهی تو آنی که از احاطت ادهام بیرونی و از ادراک عقول مصونی، نه مَدَرک عیونی کار سازهر مفتونی و شاد ساز هر محزونی، در حکم بی چرا و در ذات بی چند و در صفات بی چونی.
تو لاله سُرخ و لؤلؤ مکنونی
من مجنونم تو لیلی مجنونی
تو مشتریان با بضاعت داری
با مشتریان بی بضاعت چونی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به خداوند اشاره می‌کند و او را موجودی می‌داند که از شناخت‌های محدود انسانی فراتر است و از هرگونه نقص و ضعف به دور است. خداوند منبع شادی و آرامش است و در عین حال، اسرار و زیبایی‌های وجودش همچون لاله سرخ و لؤلؤ پنهان است. شاعر خود را به عنوان مجنون عشق الهی معرفی می‌کند و از خدای بی‌همتا می‌خواهد که با کسانی که در نعمت و ثروت کمبود دارند، چگونه رفتار کند. به طور کلی، شعر بیانگر عشق و ارادت به خدا و تسلیم در برابر عظمت اوست.
هوش مصنوعی: ای خداوند، تو آن هستی که فراتر از درک ما هستی و هیچ عقل و فکری نمی‌تواند تو را به‌طور کامل درک کند. تو نگاه و مشاهدۀ ما را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهی و به هر دلی که در غم و اندوه است، شادی می‌بخشی. حکم تو بدون هیچ دلیلی است و ذات تو بدون هیچ قید و شرطی و صفات تو هیچ‌گاه محدود نیستند.
هوش مصنوعی: تو مانند لاله‌ی سرخی و همچنین گوهری نایاب هستی، من عاشق شدم و تو به سان لیلی هستی که من در عشق تو دیوانه‌ام.
هوش مصنوعی: تو با افرادی که وضع مالی خوبی دارند در ارتباطی، اما با افرادی که دارایی کمی دارند چگونه رفتار می‌کنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.