در جهان تا کریم و مکرم بود
از مدیحم تهی نبود دهان
دهن من تهی از آن مانده ست
کز کریمان تهی شده ست جهان
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
در جهان تا کریم و مکرم بود
از مدیحم تهی نبود دهان
دهن من تهی از آن مانده ست
کز کریمان تهی شده ست جهان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که تا زمانی که بزرگان و کریمان وجود دارند، نام و یاد مدیحتان هرگز از زبان‌ها فراموش نمی‌شود. اما اکنون که به نظر می‌رسد دنیا از بزرگی و کرامت خالی شده، سخن من نیز از آن درخشندگی و محتوا تهی گشته است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در جهان نیکوکاران و بزرگواران وجود داشته باشد، دهان من از ستایش آنها خالی نخواهد بود.
هوش مصنوعی: دهن من از آنچه باید پر باشد خالی است، زیرا جهان از مهربانان و بخشندگان خالی شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواجه بونصر پارسی که جهان
هیچ همتا نداردش ز مهان
دولت و ملک و عزّ هر دو جهان
پیش عاقل به آشکار و نهان
من سر گشته را ز کار جهان
تو توانی رهاند باز رهان
آرزوی تو آشکار و نهان
می‌دواند مرا به گرد جهان
آنکه پیوسته آشکار و نهان
میکند جلوه بر کهان و مهان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.