مادامَ یَنسرحُ الغزلان فی الوادی
اِحذَر یفوتک صیدٌ یابنَ صیّاد
واعلَم بأنَّ اَمامَ المرءِ بادیة
وقاطع البَرِّ محتاجٌ الی الزاد
یا من تَمَلَّکَ مألوف الذین غدوا
هل یَطمئِنُّ صحیحُ العقلِ بالغادی؟
و انّما مَثَلُ الدنیا و زینتها
ریحٌ تَمُرُّ بکام و اَطواد
اذ لامُحالةَ ثوبُ العمر مُنتزع
لافرق بین سِقلاطٍ و لباد
ما لابنِ آدمَ عنداللهِ منزلة
الا و منزله رحب لقصاد
طوبی لمن جَمَع الدنیا و فَرَّقها
فی مصرف الخیرِ لا باغٍ ولا عاد
کما تَیَقَّنَ أَنَّ الوقتَ منصرف
اَیقِن بأنّکَ محشورٌ لمیعاد
و رُبَّما بَلَغَت نفسٌ بجودتها
ما لا یُبَلِّغُها تهلیلُ عباد
رکب الحجاز تجوب البَرِّ فی طمع
والبِرُّ احسنُ طاعاتٍ و اوراد
جُد، وابتَسِم، و تَواضَع، واعفُ عن زَلَل
وانفع خَلیلَکَ، و انقطع غلة الصادی
ولا تَضُرُّکَ عیون منک طامحة
انَّ الثعالبَ ترجوا فضل آساد
و هل تکادُ تدی حقَّ نعمته؟
والشکر یقصر عن انعامه البادی
ان کنتَ یا ولدی بالحقِّ منتفعاً
هذی طریقة ساداتٍ و أمجادِ
قَرَعت بابک و الاقبال یهتف بی
شرعت فی منهل عذب لوراد
لاتعتبن علی مافیه من عظة
ان النصیحة مألوفی و معتادی
قرعت بابک و الاقبال یهتف بی
شرعت فی منهل عذب لوراد
غنیت باسمک والجدران من طرب
تکاد ترقص کالبعران للحادی
یا دولة جمعت شملی بریته
بلغتنی املا رغما لحسادی
یا اسعدالناس جدا ما سعی قدمی
الیک، الا ارادالله اسعادی
انی اصطفیتک دون الناس قاطبة
اذ لایشبه اعیان بحاد
دم یا سحاب لجوالفرس منبسطا
و امطر نداک علی الحضار والبادی
خیر ارید بشیراز حللت به
یا نعمة الله دومی فیه و ازدادی
لازلت فی سعة الدنیا و نعمتها
ما اهتز روض و غنی طیره الشادی
تم القصیدة ابقی الله شانئکم
بقاء سمسمة فی کیر حداد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مضامین عمیق زندگی و دنیا پرداخته و به جوانان توصیه می‌کند که از فرصت‌ها استفاده کنند و به یاد داشته باشند که زندگی کوتاه است. او به زیبایی دنیا و فریبندگی آن اشاره کرده و می‌گوید که انسان باید در کنش‌های خود ملاحظه‌کار باشد و به دیگران کمک کند. او بر اهمیت شکرگزاری و تواضع تأکید کرده و به دوستان خود پیشنهاد می‌دهد که از اشتباهات یکدیگر بگذرند. در نهایت، شعری سرشار از امید و الهام برای زندگی بهتر و رشد شخصی ارائه می‌دهد.
هوش مصنوعی: هر زمان که گوزن‌ها در دره آزادانه می‌چرند، مواظب باش که نکند شکار را از دست بدهی ای پسر شکارچی.
هوش مصنوعی: بدان که رهبری و پیشوایی انسان آشکار است و کسی که در مسیر زندگی قدم می‌گذارد، نیازمند توشه و آمادگی است.
هوش مصنوعی: آیا می‌شود کسانی که به صبح می‌رسند و در آرامش خاطر هستند، از نظر عقلانی مطمئن باشند؟
هوش مصنوعی: دنیا و زیورهای آن همچون بویی از خرما هستند که در کام انسان می‌نشیند و سپس ناپدید می‌شود.
هوش مصنوعی: در زندگی، به طور حتم و اجتناب‌ناپذیر، روزی لباس عمر ما از تن‌مان جدا خواهد شد و در این میان، هیچ تفاوتی بین کسانی که در اوج هستند و کسانی که در فرود هستند وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در نظر خداوند، انسان مقام و ارزشی دارد. این مقام و منزلت به گونه‌ای است که در زندگی فراخی و آسایش را برای او به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که دنیا را جمع کند و در راه خیر خرج کند، نه مثل باغی است که درختانش فقط برای خودش باشد و نه مانند عاد که به خودخواهی معروف‌اند.
هوش مصنوعی: به طور قطع زمان به پایان می‌رسد، پس یقین داشته باش که تو در روز قیامت برای محاسبه اعمالت حاضر خواهی شد.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات، نفس انسان با بخشندگی‌اش به درجاتی می‌رسد که عبادت و ذکر و تسبیح دیگران به آن نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: سواره‌نظام حجاز در میان بیابان به دنبال طمع می‌گردد، در حالی که نیکی و انجام اعمال صالح از همه چیز برتر است.
هوش مصنوعی: لبخند بزن، تواضع کن، و از اشتباهات بگذر و به دوستانت نفع برسان و از رنج‌ها دوری کن.
هوش مصنوعی: چشمهای گرسنه و طماع تو، به هیچ وجه تو را آسیب نمی‌زنند، زیرا شغال‌ها همیشه آرزو دارند از بزرگان بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: آیا می‌توان به درستی حق نعمت‌های او را ادا کرد؟ و شکرگزاری، توانایی بیان بزرگی نعمت‌هایش را ندارد.
هوش مصنوعی: اگر تو، ای پسرم، از جانب حق بهره‌مند شوی، این روش سادات و بزرگان است.
هوش مصنوعی: صدای خوشبختی و سرنوشت در کنار نهر زلالی به ما می‌خواند که پیرو راهی پاک و درست باشیم.
هوش مصنوعی: به آنچه در آن پند و اندرز وجود دارد، خرده مگیر، زیرا نصیحت برای من عادی و بافرهنگ است.
هوش مصنوعی: بابک به نام و نوید خوشی‌ها آواز می‌دهد و به سوی آبشخور زلالی دعوت می‌کند که برای نوشیدن قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: با نام تو غنایی وجود دارد و دیوارها از شادی به تکاپو افتاده‌اند، گویی که در حال رقصیدن هستند مانند شترها در وقت شادی.
هوش مصنوعی: این شعر اشاره به این دارد که شخصی با شور و شوق به دنبال یک کشور یا سرزمین بزرگ و متحد است که به او امکان می‌دهد به آرزوهایش برسد، حتی اگر دیگران حسادت کنند و تلاش کنند مانع پیشرفت او شوند. او امیدوار است که به آن مقصد برسد و در میان چالش‌ها پایدار بماند.
هوش مصنوعی: ای خوشبخت‌ترین انسان‌ها، تنها وقتی قدمی به سوی تو برمی‌دارم که خداوند بر من لطف کند و موجب خوشبختی‌ام شود.
هوش مصنوعی: تو را برگزیده‌ام بر همه مردم، چون هیچ کس نمی‌تواند به تو شباهت پیدا کند.
هوش مصنوعی: ابرها مانند پیکر گسترش یافته‌ای در آسمان پر از نشاط و زندگی هستند، و باران خوشگوارشان بر سر زمین و بیابان می‌بارد.
هوش مصنوعی: من به دنبال خوبی هستم، پس به شهر شیراز آمدم، جایی که نعمت خداوند دوچندان است و بر فراز آن افزوده می‌شود.
هوش مصنوعی: هرگز در دنیای فراخی و نعمتها باقی نیستم، تا زمانی که باغی نلرزد و نمی‌دانم که خوشبختی آوازش را سر دهد.
هوش مصنوعی: بگذارید خدا وضعیت شما را مانند بقا و ماندگاری دانه کنجد در کوره آهنگری حفظ کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.