سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴ خود را به مقام شیر می‌دانستم چون خصم آمد به روبهی مانستم گفتم من و صبر اگر بود روز فراق چون واقعه افتاد بنتوانستم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به قدرت و شجاعت خود اشاره می‌کند و خود را همچون شیر می‌داند. اما وقتی که با دشمن مواجه می‌شود، به سادگی تسلیم می‌شود و نسبت به صبر خود در زمان جدایی ناامید می‌شود و از عهده‌ی رویارویی بر نمی‌آید.
هوش مصنوعی: من خود را مانند شیر قوی و با عزت می‌دیدم، اما وقتی دشمنی نمایان شد، مثل روباه به تدبیر و ملاحظه رفتم.
هوش مصنوعی: گفتم اگر روز جدایی باشد، صبر خواهم کرد، اما وقتی آن لحظه رسید، نتوانستم صبر کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.