هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقد بت‌پرستی و ارزش‌گذاری اشتباه انسان‌ها اشاره می‌کند. او می‌گوید که بت‌ها هیچ منفعت و ضرری ندارند و هیچ فایده‌ای از آنها نیست. سپس به توصیف بت می‌پردازد و می‌گوید که تو خود از سنگ هم سخت‌تر هستی، چرا که برای تو نمی‌توان بوسه‌ای فرستاد. این موضوع نشان‌دهنده بی‌فایده بودن عشق به بت‌ها و سخت‌دلی انسان‌هاست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقد بت‌پرستی و ارزش‌گذاری اشتباه انسان‌ها اشاره می‌کند. او می‌گوید که بت‌ها هیچ منفعت و ضرری ندارند و هیچ فایده‌ای از آنها نیست. سپس به توصیف بت می‌پردازد و می‌گوید که تو خود از سنگ هم سخت‌تر هستی، چرا که برای تو نمی‌توان بوسه‌ای فرستاد. این موضوع نشان‌دهنده بی‌فایده بودن عشق به بت‌ها و سخت‌دلی انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: هزار بوسه به معبودی می‌دهد که بر روی سنگی است، در حالی که آن سنگ هیچ سود و زیانی ندارد و نمی‌توان از آن نشانه‌ای گرفت.
هوش مصنوعی: تو ای معبود من! تو از سنگ هم سخت‌تر هستی، زیرا نمی‌توان به تو احترام گذاشت و بوسه‌ای بر دهانت نهاد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
اگرچه رسم بود دل به دل‌ستان دادن
به دست دل نتوان بیش ازین عنان دادن
سپرده‌ام دل خود را به دست خون‌خواری
که راضی‌ام ز رهیدن ازو به جان دادن
ز زهر چشم تو مُردم یکی بخند آخر
[...]
شنیده‌ام پسری را جنایتی افتاد
از اتفاق که شرحش نمی‌توان دادن
قضات محکمه دادند حکم قتلش را
که رسم نیست به بیچارگان امان دادن
به‌دست و پای درافتاد مادرش که مگر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.