ناکامی از کام جهان شد باعث هر کام ما

بدنامی از عشق بتان آمد به عالم نام ما

در زهد عمرم شد به سر وز وی ندیدم حاصلی

در عشق خوبان بعد از این مصروف بد ایام ما

ز دیر و کعبه نمودی جمال خویش و ز عشقت

فغان و غلغله از جان خاص و عام بر آمد

تا زلف و خال سوی رخت راهبر شدم

از نکته‌های کثرت و وحدت خبر شدم

ساقی‌ام پیمود روزی از کرم پیمانه‌ای

وه که تا روز قیامت مست آن پیمانه‌ام

ندانم‌وصل‌وهجران‌چیست‌وزجانان‌چه می‌خواهم

همی دانم که دلدارم به کام است و فغان دارم