رضی‌الدین آرتیمانی » رباعیات » رباعی شماره ۳۹ ای رتبهٔ تاج و تخت را کرده بلند وی گردن سرکشانت در خم کمند شاهست سوار گشته بر اسب سمند یا کرده طلوع آفتاب از الوند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به توصیف عظمت و زیبایی یک پادشاه اشاره دارد که بر اسبش سوار شده و به مانند آفتابی از کوه الوند طلوع کرده است. همچنین به اشاره به تاج و تخت او و گردن سرکشانی که در معرض کمند او هستند، نشان‌دهنده قدرت و جلال اوست.
هوش مصنوعی: ای کسی که مقام و قدرت را به اوج رسانده‌ای، گردن سرکش و rebellious تو در دام من گرفتار آمده است.
هوش مصنوعی: شاه بر اسب نیکو سوار شده است، یا همچون طلوع آفتاب بر فراز کوه الوند درخشیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلف تو کمندیست همه حلقه و بند
خالی نبود ز حلقه و بند کمند
آن چاه بر آن سیم زنخدانت که کند؟
ور خود کندی مرا بدو در که فکند
صد ره گفتم که با من از عهد مخند
تا من به تو باشم از جهانی خرسند
این پند ترا نیامد آن روز پسند
هین خیز و دهل در چو بنپذیری پند
یک قوم در اختیار خود بی خبراند
یک قوم در اختیار حق در خطراند
بگذشته ز راه هر دو قومی دگراند
کز خود نه بخویشتن همی درگذرند
بیهوده بر آزار من ، ای سرو بلند
تیغت شستی بخون و خوردی سوگند
گر من بهلاک خویش گشتم خرسند
باری تو ز خویشتن چنین بد مپسند
در بندم از آن دو زلف بند اندر بند
نالانم از آن عقیق قند اندر قند
ای وعدهٔ فردای تو پیچ اندر پیچ
آخر غم هجران تو چند اندر چند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.