امیر گنه: مه دلبر به سون حوره
تن سوسنه، قد سوره، کلاله بوره
مره بدی دوست، گره نزن ابروره
گره به میون کی خشه ماه نو ره؟
هرچن که تو عاشق کِشی دارنی خوره
پامال نکن مه جان و نیازار مورره
مه دوست به خوردیم بپاته شه موره
من دروی بدیمه ظلمات ونورره
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
امیر گنه: مه دلبر به سون حوره
تن سوسنه، قد سوره، کلاله بوره
مره بدی دوست، گره نزن ابروره
گره به میون کی خشه ماه نو ره؟
هرچن که تو عاشق کِشی دارنی خوره
پامال نکن مه جان و نیازار مورره
مه دوست به خوردیم بپاته شه موره
من دروی بدیمه ظلمات ونورره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
امیر میگوید: دلبر من مانند حور است / تن سوسنآسا، قد چون سرو و زلف بور (خرمایی) است
دوستا مرا که دیدی، گره بر ابرو میفکن / کی ماه تو را گره به میان خوش آیند است؟
هر چند که خوی عاشقکشی، پیشه کردهای /ای جان من! مورچهای را آزار مده و پایمالاش مکن!
دوست من به روی خورشیدوش خویش، زلف را افشانده است / من در آن، تیرگی و روشنایی را دیدهام
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.