امیرْ گنه: هر کسْ عَقْلْ دارنه هَدیوَسْ
ناکسْ مَردِمُونْ رِهْ هرگز نَوْنِهْ شِهْ کَسْ
پِرْ حَیفِهْ کَسْ ناکَسْ ره بَوُوئه شِهْ کَسْ
هَموُنْ ناکَسِهْ، ناکَسِهْ ناکَسِ کَسْ
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
امیرْ گنه: هر کسْ عَقْلْ دارنه هَدیوَسْ
ناکسْ مَردِمُونْ رِهْ هرگز نَوْنِهْ شِهْ کَسْ
پِرْ حَیفِهْ کَسْ ناکَسْ ره بَوُوئه شِهْ کَسْ
هَموُنْ ناکَسِهْ، ناکَسِهْ ناکَسِ کَسْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
امیر میگوید: هر کس عقل و فراست (هدایت شده) دارد / هرگز مردم ناکس را خویش و قوم خود نمیخواند
بسیار ستم است که کسی ناکس را خویش خود بخواند / زیرا ناکس همان ناکس است، خویش ناکس هم ناکس است
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.