گُوهِرْرِهْ خِدا دِیافِربیِهْ چُونْ بازْ
مِنْ به جاهلی وِنِهْ کَشِمْ وِنِهْ نازْ
گُوهِرْ عَسِلْ رِهْ مُوّنِهْ که کِننّی بازْ
عَسِلْ رِهْ دَرْمُونْ وَرِنْ کِرْمُونْ وُ شیرازْ
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
گُوهِرْرِهْ خِدا دِیافِربیِهْ چُونْ بازْ
مِنْ به جاهلی وِنِهْ کَشِمْ وِنِهْ نازْ
گُوهِرْ عَسِلْ رِهْ مُوّنِهْ که کِننّی بازْ
عَسِلْ رِهْ دَرْمُونْ وَرِنْ کِرْمُونْ وُ شیرازْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خداوند گوهر را مانند باز شکاری آفرید / من با این جوانی (جاهلی) باید ناز او را بکشم
گوهر مانند عسل است که از کندو و موم جدایش کنند / عسل را به عنوان دارو و درمان به کرمان و شیراز میبرند
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.