هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از افسوس خود درباره زندگی و زمانه سخن می‌گوید. او lament می‌کند که در تمام عمرش نتوانسته حاکی از زمان باشد و نتوانسته به طور واقعی از زندگی بهره‌برداری کند. شاعر اشاره می‌کند که فلک او را به بازی در دنیای مادی (خاک) نشاند، اما متأسفانه هرگز فرصتی برای بازی واقعی در این جهان نبوده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از افسوس خود درباره زندگی و زمانه سخن می‌گوید. او lament می‌کند که در تمام عمرش نتوانسته حاکی از زمان باشد و نتوانسته به طور واقعی از زندگی بهره‌برداری کند. شاعر اشاره می‌کند که فلک او را به بازی در دنیای مادی (خاک) نشاند، اما متأسفانه هرگز فرصتی برای بازی واقعی در این جهان نبوده است.
هوش مصنوعی: متأسفانه در تمام زندگی‌ام هیچ اثری از گذر زمان و واقعیت‌های آن ندیدم.
هوش مصنوعی: زندگی مرا به بازی گرفته و در دنیای مادی قرار داده، هرچند که زمان مناسبی برای تجربه این بازی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.