اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳ گل را، که صبا، مرغ‌صفت بال گشاد گفتی که: منجم ورق فال گشاد چون گربهٔ بید خوانش آراسته دید سر بر زد و بوی برد و چنگال گشاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، گل به خاطر نفس نسیم صبح (صبا) شکوفا شده است. این گل مثل منجم، ورق فال را ورق زده و نشانه‌های زیبایی را به نمایش می‌گذارد. گربه‌ای که به این صحنه زیبا چشم دوخته، با دیدن گل توجیه شده و با چنگال خود به سمت آن حرکت می‌کند.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی، گل را که مانند پرنده‌ای به پرواز درآمده، به آواز می‌گوید که: منجم، ورق فال را باز کرده است.
هوش مصنوعی: گربه وقتی دید که درخت بید چقدر زیبا و خوشبو است، سرش را بلند کرد و عطرش را استشمام کرد و چنگال‌هایش را باز کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.