اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹ در سینه ز دست دل جگر تابیهاست در دیده ز تاب سینه بیخوابیهاست ای دیده، بریز خون این دل، که مرا دیریست که با او سر بی‌آبیهاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق درد و رنج اشاره دارد. شاعر از دردی در دل صحبت می‌کند که ناشی از عدم آرامش و بی‌خوابی است. او از چشمش می‌خواهد که برای این دل خسته، اشک بریزد، چرا که مدت‌هاست با مشکلات و بی‌آبی‌های روحی دست و پنجه نرم می‌کند.
هوش مصنوعی: در دل به خاطر محبت و دلبستگی‌ها رنج و اندوهی وجود دارد و در چشم به خاطر این دل‌تنگی‌ها خواب و آرامش نیست.
هوش مصنوعی: ای چشم، اشکهایت را بر زمین بریز، چرا که مدت زمان زیادیست که دل من در حال رنج و غم است و بی‌خبر از آرامش به سر می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.