هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تشبیه خود و دیگران به پروانه‌ها می‌پردازد که در جستجوی نور و روشنی هستند. آنها به نور الهی تو اشاره می‌کنند و می‌گویند که وجود دارند، اما به دلیل دوری از دیدار آن نور، مانند خورشید که خود را نشان نمی‌دهد، نمی‌توانند شناخته شوند. به عبارتی، وجود آنها به شما و نور شما وابسته است و از شما نشأت می‌گیرد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تشبیه خود و دیگران به پروانه‌ها می‌پردازد که در جستجوی نور و روشنی هستند. آنها به نور الهی تو اشاره می‌کنند و می‌گویند که وجود دارند، اما به دلیل دوری از دیدار آن نور، مانند خورشید که خود را نشان نمی‌دهد، نمی‌توانند شناخته شوند. به عبارتی، وجود آنها به شما و نور شما وابسته است و از شما نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ما مانند نوری هستیم که از مشعل تو می‌تابد و به نوعی مانند پروانه‌ای می‌باشیم که به شمع تو علاقه‌مند است.
هوش مصنوعی: ما وجود داریم اما مانند خورشید تو قابل رؤیت نیستیم، زیرا ما جزئی از وجود تو هستیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.