گر تو طالب عشقی، غم دمادمست اینجا
ور نشانه میپرسی، رشته سر گمست اینجا
چون درین مقام آیی گوش کن که: در راهت
ز آب چشم مظلومان چاه زمزمست اینجا
چیست جرم ما؟ گویی کز حریف ناهمتا
هر کجا که بنشینی گو که کژدمست اینجا
جو فروش مفتی را از نماز و از روزه
رنگ چهرهٔ کاهی بهر گندمست اینجا
گر حریف مایی تو، ما و کنج میخانه
ور زعشق میپرسی، عشق در خمست اینجا
چونکه بنده فرمانی، پیش حاکم مطلق
سربنه، که هر ساعت صدتحکمست اینجا
همچو دیو بگریزی،چون زمردت پرسم
گر تو مردمی،بالله،خود چه مردمست اینجا
هم بسوزدت روزی، گرچه نیک خامی تو
کین تنور چون پر شد سنگ هیزمست اینجا
اوحدی، ترا از چه نان نمیفروشد کس؟
گرنه نام بوبکری با تو در قمست اینجا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به راز و درد عشق و غمانگیزی آن اشاره میکند. او میگوید که اگر کسی عاشق است و در جستجوی عشق، صبر و تحمل غم را باید بداند. در این مکان، جایی پر از مصیبت و آلام مظلومان وجود دارد. شاعر به قوانین و رفتارهای نادرست مردم، به خصوص در مورد دین و ریاکاری اشاره میکند و نگرانی از ناپاکیها را بیان میکند. همچنین، او به عشق و میل به میخانهها و بیخبری مردم از حقیقت اشاره میکند و این که آگاهی از واقعیت در زندگی چقدر دشوار است. در نهایت، شاعر به مشکلات و موانع اجتماعی اشاره میکند و به دوروییهایی که در جامعه وجود دارد، انتقاد میکند.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال عشق هستی، بدان که در این جا همیشه غم وجود دارد. اگر هم نشانهای از عشق میخواهی، باید بگویم که اینجا همه چیز به هم ریخته و نامشخص است.
هوش مصنوعی: وقتی به این مرحله میرسی، توجه کن که در مسیرت، چشمهای از آب چشمهای مظلومان وجود دارد که همچون چاه زمزم است.
هوش مصنوعی: ما چه گناهی کردهایم؟ به نظر میرسد هر جا که برویم، حریفانی داریم که به ما حسادت میکنند و در دلشان از ما بد میگویند.
هوش مصنوعی: فروشندهٔ جو به دلیل نیازش به گندم، چهرهٔ خود را به رنگ کاهی در میآورد و از عبادتهایش چون نماز و روزه غافل میشود.
هوش مصنوعی: اگر در جمع ما هستی، پس بیا و در گوشهی میخانه بمان. و اگر میخواهی دربارهی عشق صحبت کنی، باید بدانی که عشق در اینجا درون خم وجود دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که بندهای در برابر حاکم مطلق قرار میگیرد، باید به او اطاعت کند، زیرا هر لحظه در اینجا فرمانهای زیادی صادر میشود.
هوش مصنوعی: اگر مانند دیو بگریزی، وقتی از تو بپرسم که آیا انسان هستی، به خدا قسم، اینجا چه نوع انسانی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که تو نیز دچار سختی و آسیب خواهی شد، هرچند اکنون به نظر میرسد خوب و بیخیالی. اینجا مانند تنوری است که وقتی پر از هیزم شود، دیگر نمیتواند قبول کند و میسوزد.
هوش مصنوعی: هر کس در زندگی خود به دلایلی خاص نیازها و خواستههایی دارد. اگر کسی از اوحدی خیری نمیبیند یا از او استفاده نمیکند، به این معنا نیست که او توانایی یا ارزش نداشته باشد. بلکه میتوان گفت که شرایط به گونهای است که نیاز به او احساس نمیشود. به عبارت دیگر، نامی که اوحدی از آن برخوردار است، نشاندهنده جایگاه و اهمیت اوست، اما در این زمان و مکان، هیچ کس بهطور مستقیم از او بهرهایی نمیبرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۸ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.