هوش مصنوعی: این ابیات شعری از یک صوفی است که به نگرانی‌های دنیوی اشاره دارد. او از غم‌های جان و نان می‌گوید و از اینکه زندگی‌اش تنها معطوف به نیازهای جسمانی و مادی شده انتقاد می‌کند. به نوعی به رقص و شادی‌های ظاهری اشاره دارد که به خاطر اغراض مادی صورت می‌گیرد و از این وضع ابراز نارضایتی می‌کند. او از خود می‌پرسد که این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات شعری از یک صوفی است که به نگرانی‌های دنیوی اشاره دارد. او از غم‌های جان و نان می‌گوید و از اینکه زندگی‌اش تنها معطوف به نیازهای جسمانی و مادی شده انتقاد می‌کند. به نوعی به رقص و شادی‌های ظاهری اشاره دارد که به خاطر اغراض مادی صورت می‌گیرد و از این وضع ابراز نارضایتی می‌کند. او از خود می‌پرسد که این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: بیش از این به غم جانت فکر نکن و به فکر نان و روزی خود باش، چرا که پرورش این بدن بی‌خبر تا چه زمانی باید ادامه داشته باشد؟
هوش مصنوعی: در ادامه جست‌وجو برای لذت‌های دنیوی و خوشی‌های جسمانی، این رقص و حرکات به واسطهٔ ضربه‌های دندان‌ها تا کی ادامه خواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یکدم غم جان دار غم نان تا کی
وز پرورش این تن نادان تا کی
اندر ره طبل اشکم و نای و گلو
این رنج ز نخ به ضرب دندان تا کی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.