اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۷۳
هشیار دلم در آمد از مستیها
شد باخبر از بلند وز پستیها
در حال زمانه چون نظر کردم گفت
هم نیستیم به است ازین هستیها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده بیداری و آگاهی دل از حالت‌های مستی و غفلت است. شاعر با نگاهی به حال و هوای زمانه متوجه می‌شود که در واقع هیچ‌کدام از موجودات و حالت‌های موجود در این دنیا، ارزش واقعی ندارند و در کنار هم، در پی شناخت حقیقت برمی‌آیند. به بیان دیگر، در این دنیای فانی و دگرگون، هیچ‌چیز از هستی خود برتر نیست.
هوش مصنوعی: دل من از حالت مستی بیدار شد و حالا از خوبی‌ها و بدی‌ها آگاه است.
هوش مصنوعی: وقتی به اوضاع و احوال زمان نگاه کردم، دریافتم که در حقیقت ما در این زندگی وجود نداریم و این هستیها از آنچه به نظر می‌رسد بهتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.