اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۵۴
در درد اگر تو از دوا محرومی
اندیشه مکن تا تو چرا محرومی
آکندهٔ حشو شهوتی ای مسکین
زان است که از عشق خدا محرومی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساس درد و ناکامی اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر در درد و رنج به سر می‌بری و به داروی آن دسترسی نداری، نباید به این فکر کنی که چرا چنین وضعیتی داری. دلیل رنج تو این است که از عشق الهی فاصله گرفته‌ای و به دنیا و خواسته‌های نفسانی مشغول شده‌ای. در واقع، این بی‌توجهی به عشق خداوند باعث می‌شود که از خوشی‌ها و آرامش واقعی محروم بمانی.
هوش مصنوعی: اگر در درد و رنجی و از درمان بی‌نصیب، نگران نباش که چرا به دوا دسترسی نداری، بلکه به این فکر کن که چرا خود را محروم کرده‌ای.
هوش مصنوعی: ای بیچاره، تو پر از بیهوده‌گویی و هوای نفس هستی، زیرا از عشق به خدا بی‌نصیب مانده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در درد اگر تو از دوا محرومی
اندیشه بکن تا تو چرا محرومی
آکندهٔ حشو شهوتی ای مسکین
زان است که از عشق خدا محرومی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.