گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

در باغ وجودم چو گیاهی بنماند

وز لشکر صبرم چو سپاهی بنماند

تا خرمن عمر بود من خفته بدم

بیدار کنون شدم که کاهی بنماند

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode