اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۸۸ روزی زقضای آسمانی ای دل باشد که نکو شود چه دانی ای دل تا در غم رنج بی کرانی ای دل خوش باش که آن چنان نمانی ای دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به دل می‌گوید که نباید نگران غم و رنج‌های بی‌پایان باشد، زیرا ممکن است روزی شرایط تغییر کند و بهبود یابد. او از دل می‌خواهد که در هرحال خوش باشد، زیرا این وضعیت همیشگی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که سرنوشت آسمانی به خوبی برخواهد گشت، اما تو از آن خبر نداری، ای دل.
هوش مصنوعی: ای دل، تا زمانی که در غم و رنج بی‌پایانی هستی، خوش باش؛ زیرا این وضعیت همیشگی نخواهد بود و تو به این حالت ادامه نخواهی داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرچند که تو دشمن جانی ای دل
در جان من خسته روانی ای دل
اندیشه چنین بکن که خود را و مرا
از دست فراق وارهانی ای دل
چون غنچه گل خنده زنانی، ای دل
تو بی خبر از باد خزانی، ای دل
در راه خدا قدم زدن کار تو نیست
بسیار مپو، نمی توانی، ای دل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.