|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به وضعیت درویش و زندگی او می‌پردازد. درویش همواره در مشکلات و بلاها قرار دارد و به نظر می‌رسد که تحمل او بیشتر از دیگران است. آنجا که نشانی از جان و حقیقت نیست، ترک کردن کارها و غیره بهتر است. به عبارتی، درویش با آزارها و چالش‌ها بیشتر روبه‌روست و این وضعیت بر او اولویت بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که درویش همیشه در موقعیت حساس و بی‌صدا قرار دارد و به همین دلیل سزاوارتر است که بر روی جاده زندگی خود با مشکلات و چالش‌ها روبه‌رو شود. در واقع، او بهتر است که این بار را بر دوش بکشد و با سختی‌ها مواجه شود.
هوش مصنوعی: در جایی که هیچ نشانی از عشق و محبت وجود نداشته باشد، بهتر است که تو به کار خود ادامه ندهی و این کار را رها کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.