هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زندگی و جستجوی انسان‌ها برای تأمین نیازهای اولیه مانند آب و نان اشاره می‌کند و از بی‌ارزشی این جستجو در برابر مشکلات بزرگتر سخن می‌گوید. او همچنین به پیری و آرامش در گوشه‌ای از زندگی اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که نشانه‌های کودکی و شادابی در وجود او باقی نمانده و فقط نشانه‌هایی از سالخوردگی باقی مانده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زندگی و جستجوی انسان‌ها برای تأمین نیازهای اولیه مانند آب و نان اشاره می‌کند و از بی‌ارزشی این جستجو در برابر مشکلات بزرگتر سخن می‌گوید. او همچنین به پیری و آرامش در گوشه‌ای از زندگی اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که نشانه‌های کودکی و شادابی در وجود او باقی نمانده و فقط نشانه‌هایی از سالخوردگی باقی مانده است.
هوش مصنوعی: دل که برای به دست آوردن آب و نان تلاش می‌کند، در آتش نمی‌سوزد و تنها چیزی که می‌ماند، خاکی بی‌نظم و نابسامان است.
هوش مصنوعی: در جایی آرام و دور از هیاهو زندگی کن، زیرا داشتن موی سپید نشان‌دهنده‌ی پیری است و در این سن، زمان کودکی و شادابی دیگر به سر نمی‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل از پی آب و نان در آتش نبود
چون حال پریشان و مشوش نبود
پیرانه به کنجی به سکونت بنشین
کز موی سپید کودکی خوش نبود
گر شیخ ریا رند قدح نوش نبود
گر شحنه شهر مست و مدهوش نبود
یک شمه ز بی مهری او می گفتم
گر مهر مرا بر لب خاموش نبود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.