اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الاول - فی الطامات
»
شمارهٔ ۱۱
در میکده چون جمال معشوقهٔ ماست
باز آمدن از کعبه به بتخانه رواست
هر کعبه کزو بوی ندارد کنش است
با او همه بتخانه شده کعبهٔ ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به زیبایی معشوقه و عشق اشاره دارند. شاعر می‌گوید که در میکده (جایگاه شراب) زیبایی معشوقه‌اش مانند جمال عشقی است که آواز آن به گوش می‌رسد. او این نکته را مطرح می‌کند که بازگشت از کعبه (مکان مقدس) به بتخانه (جایگاه عشق و عواطف) ایرادی ندارد، زیرا اگر کعبه بویی از عشق نداشته باشد، پس همه جا برای او به مانند کعبه خواهد بود. شاعر با این بیت‌ها به اهمیت عشق و زیبایی معشوقه در زندگی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در میکده زیبایی معشوقه ما وجود دارد، بنابراین بازگشتن از کعبه به معبد بت‌ها اشکالی ندارد.
هوش مصنوعی: هر کعبه‌ای که بویی ندارد، به دلیل ارتباطش با او است؛ به همین خاطر، همه معابد و بتکده‌ها، کعبه‌ی ما شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آزادی و عشق چون همی نامد راست
بنده شدم و نهادم از یکسو خواست
زین پس چونان که داردم دوست رواست
گفتار و خصومت از میانه برخاست
این کار نگر که از تو امروز مراست
بازار بهشتیان چنین باشد راست
نی بوسه فروشی تو به نرخی که سزاست
نی بوسه خری بدانچه در حکم رواست
گر نور فلک چو طبع ما گردد راست
در مدح تو از طبع سخن نتوان خواست
هر بیت که در مدح تو خواهم آراست
در خورد تو نیست بلکه در طاقت ماست
دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه اوفکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود
ور نیک نیامد این صور عیب که راست
گر خصم نخواست از حسد کار توراست
ایزد ملکا هر آنچه او خواست نخواست
امروز که راست این سعادت که تو راست
اقبال فزون گشته و خصمان کم و کاست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.